YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/5496
KARAR NO : 2010/272
KARAR TARİHİ : 26.01.2010
MAHKEMESİ : … 2. Aile Mahkemesi
K.. A.. ile N.. A.. aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair … 2.Aile Mahkemesinden verilen 20.05.2009 gün ve 456/572 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili, duruşmasız olarak incelenmesi ise davalı vekili taraflarından istenilmiştir.Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 26.01.2010 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davacı vekili … ve karşı taraftan davalı vekili Avukat …. geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; davalı ile vekil edeninin 1996 yılında evlendiklerini, taraflar arasında görülen ve… 2. Aile Mahkemesinin 2006/1299 esasında kayıtlı bulunan boşanma davasının devam ettiğini, dava dilekçesinde liste halinde bildirilen ve vekil edenine ait bulunan ev eşyalarının ve evliliğin ilk gününden beri vekil edeni tarafından alınarak davalıya verilen ziynet eşyalarının vekil edeninin evden ayrılmak zorunda bırakılması nedeniyle davalı elinde kaldığını, bundan ayrı; vekil edeni tarafından alınarak çeşitli tamir güçlendirme ve koruma masrafı yapılan …İlçesi dahilindeki 19679 parsel sayılı taşınmazın davalı adına tapuda kayıtlı bulunduğunu belirterek dava dilekçesinde liste halinde belirtilen ev ve ziynet eşyaların aynen, bunun mümkün olmaması halinde de 23700 YTL olan bedellerinin davalıdan tahsiline; davalı adına tapuda kayıtlı bulunan taşınmaza ait tapu kaydının iptali ile vekil edeni adına tapuya tesciline, bunun mümkün olmaması halinde de bu gayrimenkulun alınmasında vekil edeninin yaptığı katkı payı ile tamir, güçlendirme ve koruma için yapılan masraflar da dikkate alınarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5000 YTL’nin davalıdan alınarak vekil edenine verilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili ise; vekil edeni adına tapuda kayıtlı bulunan taşınmazın edinilmesinde davacı Kamil’in hiçbir katkısı bulunmadığını, dava konusu ziynet eşyalarının vekil edenine ait kişisel eşyalar olduğunu, iadesi istenen ev eşyalarının çok eski, kırık, bozuk olması nedeniyle ekonomik bir değerinin bulunmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece; ziynet ve ev eşyalarının iadesine ilişkin istem ile tapu kaydının iptali ve tescil isteğine ilişkin talebin reddine; davalı kadın üzerinde kaldığı anlaşılan ev eşyalarının toplam değerinin %60 na isabet eden 3360 TL ile dava konusu taşınmaza davacının yaptığı katkı payı ve iyileştirme nedeniyle fazlaya ilişen hakları saklı kalmak kaydıyla 5000 TL bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm davacı vekili ve katılma yolu ile de davalı vekili tarafından iade isteğine konu eşyalar yerine bedellerine hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçesi ile temyiz edilmiştir.
Dosya arasında bulunan bilgi ve belgelere göre; taraflar 14.11.1996 tarihinde evlenmişler, 11.12.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 23.7.2007 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlar ve eşler arasında başka bir mal rejiminin seçildiği ileri sürülüp ispatlanmamıştır.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, davaya konu ev eşyalarının kullanılmış olması,gerçekte kime ait olduğunun tam olarak ispat edilememesi, içinde niteliği gereği kadına özgülenmiş eşyaların bulunması nedeniyle aynen iade yerine bilirkişi marifetiyle doğru şekilde belirlenen değerler ve hakkaniyet dikkate alınarak bedele hükmedilmiş olmasında; ziynet eşyalarının davalı kadının kişisel malı olduğuna ilişkin değerlendirmede, evlilik birliği içinde edinilen taşınmaz mal varlıkları için iptal ve tescil istenemeyeceğine ilişkin belirlemede ve dava konusu 19679 parseldeki davalı kadına ait 4/100 payın “satış” denilmek suretiyle 9.7.1998 tarihinde mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmiş olması karşısında düzenli geliri bulunan davacı kocanın 743 sayılı TKM’nin 152. maddesi uyarınca aileyi geçindirme yükümlülüğüde dikkate alınarak dava konusu taşınmazın edinilmesindeki katkı payının %15 olduğu ve davacı tarafından dava konusu taşınmaza yapılan iyileştirmelerin maliyetinin 1750 TL bulunduğu yönündeki dosya içeriğine uygun düşen bilirkişi raporları esas alındığına göre; mahkemece yazılı şekilde karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümleri yazılı 15,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 436,85 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına ve 17,15 TL onama harcının peşin harçtan mahsubu ile artan 164,85 TL’nin istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 26.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.