YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/4449
KARAR NO : 2010/626
KARAR TARİHİ : 11.02.2010
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı ve katılma alacağı
… (Yöndem) ile … aralarındaki katkı payı ve katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Şişli 3. Aile Mahkemesinden verilen 27.04.2009 gün ve 360/422 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili eldeki dosya ile birleşen dava dosyasında, tarafların 1975 yılında evlendiklerini,01.07.2005 tarihinde kesinleşen mahkeme hükmüyle boşandıklarını, dava dilekçesinde gösterilen araçlar ve taşınmazların evlilik birliği içerisinde edinildiğini, bir kısım mallar üzerinde 1/2 oranında katılma alacağı ,bir kısım mallar üzerinde ise edinme tarihi itibarı ile %50 oranında katkı payı alacağı bulunduğunu açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere ana dosyada 5.000.000.000 TL. katılma alacağının edinme tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte alınmasına, birleşen dosyada ise 5.100.000.000 TL.katkı payı alacağının dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiş, 06.02.2009 tarihli ıslah dilekçesiyle de 1249 ada 12 parsel üzerindeki dükkan ile … plakalı ambulans ve … plakalı araç yönünden 171.725,00 TL. katılma alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, dava konusu araç ve taşınmazların vekil edeninin gelir ve birikimleri ile alındığını, davacının katkı ve desteğinin bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine,1249 ada 12 parsel ile … ve …plakalı araçlar yönünden 167.500,00 TL. katılma alacağının kararın kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına, katılma alacağı yönünden fazlaya ilişkin talebin reddine, taleple bağlılık ilkesi uyarınca 5.000,00 TL. katkı payı alacağının kararın kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesi üzerine, hüküm; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 14.10.1975 tarihinde evlenmişler, 21.10.2003 tarihinde açılan boşanma davasının kabul edilmesiyle 01.07.2005 tarihinde kesinleşen hükümle boşanmışlardır. 1.1.2002 tarihinden sonra bir yıl içinde başka mal rejimi seçilmediğinden taraflar arasında bu tarihe kadar TKM.nin 170.maddesi uyarınca mal ayrılığı, bu tarihten sonra edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun 202). Taraflar arasındaki mal rejimi, boşanma davasının açıldığı 21.10.2003 tarihinde sona ermiştir (TMK.nun 225/2). Dava konusu 1249 ada 12 parsel üzerindeki dükkân ile 34 TE 2970 ve 34 TC 5584 plakalı araçlar edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu 01.01.2002 tarihinden sonra, diğer araçlar ve taşınmazlar ise mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmişlerdir.
Dava; 01.01.2002 tarihinden önce edinilen mal varlığı yönünden katkı payı alacağı, daha sonra edinilen mal varlığı yönünden ise katılma alacağı isteğine ilişkindir. Dosya kapsamına, dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, kabul kararında açıklanan taşınmaz ve araçların edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde satın alındığı, bu malların davalının kişisel malları ile edinildiğine ilişkin bir delil sunulmadığı, davacının anılan taşınmaz ve araçlar üzerindeki katılma alacağı bilirkişi tarafından usulüne uygun olarak belirlendiğine, mahkemece tasfiye tarihine en yakın tarih olan keşif tarihindeki sürüm değerlerinin esas alınarak davacının katılma alacağı tespit edildiğine, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen mal varlıkları yönünden ise davacının %50 oranında katkısının bulunduğu kabul edildiğine ve bu oranın kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığına, talep miktarı ile bağlı kalındığına göre mahkemece yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiş olmasında kanuna aykırı bir yön görülmemiştir. Katkı payı alacağı yönünden faiz başlangıç tarihi dava tarihi, katılma alacağı yönünden ise karar tarihi esas alınması gerekirken hükmün kesinleştiği tarihten itibaren faize hükmedilmesi doğru değil ise de temyiz edenin sıfatına göre bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun görülen yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 2.329,50 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 6.715,50 TL’nin temyiz eden davalıdan alınmasına 11.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.