YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/990
KARAR NO : 2023/4867
KARAR TARİHİ : 15.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/2176 E., 2023/218 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktarı itibarıyla kabulünde yasal olanak bulunmayan sanıklar müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 03.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli kararı ile sanıklar hakkında atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
3. Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli kararının Cumhuriyet Savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 06.10.2022 tarihli ve 2019/12293 Esas, 2022/13612 Karar sayılı ilamı ile, “…sanık …’ın mağdurlara yönelik eylemlerine uyan TCK’nın 109/2, 109/3-b ve 29. maddeleri ile mağdur …’a yönelik eylemine uyan TCK’nın 86/1, 87/3 ve 29. maddelerinde, sanıklar … ve …’in mağdurlara yönelik eylemlerine uyan 109/2, 109/3-b maddeleri ile mağdur …’a yönelik eylemlerine uyan TCK’nın 86/1, 87/3 maddelerinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.02.2023 tarihli kararı ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan her iki mağdura yönelik eylemleri nedeniyle iki kez 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna, sanıklar … ve … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan her iki mağdura yönelik eylemleri nedeniyle iki kez 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’ın temyiz isteği, somut bir nedene dayanmamaktadır.
2. Sanık …’ın temyiz isteği, somut bir nedene dayanmamaktadır.
3. Sanık …’in temyiz isteği, somut bir nedene dayanmamaktadır.
4. Sanıklar …, … ve … müdafiinin temyiz isteği, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, mağdurların rızaları ile sanıkların arabasına bindiğine, rızanın hukuka uygunluk sebebi olduğuna, sanıklar ile mağdur … arasında sanık …’ın eşine mesaj atmaya devam edeceğini söylemesi üzerine arbede yaşandığına, mağdurların hürriyetinin kısıtlandığına dair delil bulunmadığına, mahkemece sanıkların lehine hiç bir durum gözetilmeksizin hüküm kurulduğuna, sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının zaruri olduğuna, şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca sanıklar hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, mağdur …’ın sanık …’ın eşine mesaj atmasından sonra sanıkların mağdur …’ı bulmak için önce mağdur …’ın ağabeyi diğer mağdur …’ın iş yerine gittikleri, mağdur …’ü, kardeşi Ramazan’ın iş yerine götürmesi için zorla araca bindirdikleri, mağdur …’ın iş yerine geldikten sonra sanıkların araçtan inmelerini fırsat bilen mağdur …’ün araçtan inip olay yerinden kaçtığı, bu sırada sanıkların mağdur …’ın işyerine girip, onu da zorla araca bindirip bir süre araç ile gezerek darp ettikleri, sonrasında da mağdur …’ı araçtan indirdikleri, bu suretle sanıkların üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işledikleri iddiasına ilişkindir.
2. Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, bu kararlara yapılan itirazların reddedilmesiyle kesinleştiği, temyize konu edilmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken belirlenen temel ceza üzerinden, eylemi birlikte gerçekleştirmeleri nedeniyle artırım yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendi yerine aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrası olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
1.Mağdurların aşamalardaki beyanları, sanıkların soruşturma aşamasındaki mağdurların anlatımlarını destekler nitelikteki savunmaları, olay öyküsü ile uyumlu doktor raporları, sanık …’ın kovuşturma aşamasındaki yaralama eylemine ilişkin ikrara yönelik beyanı, tüm dava dosyası kapsamına ve yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar …, … ve …’in bir sebebe dayanmayan, sanıklar …, … ve … müdafinin suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, mağdurların rızaları ile sanıkların arabasına bindiğine, rızanın hukuka uygunluk sebebi olduğuna, sanıklar ile mağdur … arasında sanık …’ın eşine mesaj atmaya devam edeceğini söylemesi üzerine arbede yaşandığına, mağdurların hürriyetinin kısıtlandığına dair delil bulunmadığına, mahkemece sanıkların lehine hiç bir durum gözetilmeksizin hüküm kurulduğuna, şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca sanıklar hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, yönelik temyiz nedenlerinin reddine karar verilmiştir.
2. Sanık …’ın eşinin mağdur … tarafından telefonla mesaj atılmak suretiyle rahatsız edilmesi nedeniyle, sanık …’nın eylemini haksız tahrik altında işlemesi gözetilerek ilk derece mahkemesince Dairemiz bozma ilamında belirtildiği şekilde uygulandığı, diğer sanıklar hakkında ise somut olay bakımından haksız tahrik hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla sanıklar müdafiinin sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının zaruri olduğuna yönelik temyiz talebi reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.02.2023 tarihli ve 2022/2176 Esas, 2023/218 Karar sayılı kararında sanıklar …, … ve … ile sanıklar müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar …, … ve … ile sanıklar müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.