YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/980
KARAR NO : 2023/5567
KARAR TARİHİ : 04.07.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2006/6 E., 2008/6 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
5271 sayılı Ceza Muhakemsi Kanununun (5271 sayılı Kanun) 42 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca eski hale getirme talebini değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisi Yargıtay’a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararların hukuken geçersiz bulunduğu belirlenip, eski hale getirme ve taleplerinin reddine ilişkin ek kararların hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin ikinci fıkrasına göre; “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir.” Aynı Kanunun 263 üncü maddesinin birinci fıkrasına göre ise; ”Hükümlü bulunan şüpheli veya sanık; Zabıt Katibine veya bulunduğu Ceza İnfaz Kurumu ve Tutukevi Müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabilir.” şeklinde düzenlemeler bulunmaktadır. Belirtilen yasal düzenlemeler dikkate alındığında,
sanığın yokluğunda verilen ve 08.02.2008 tarihinde tebliğ edilen hükümde kanun yoluna başvuru şeklinin açık biçimde gösterilmemesi nedeniyle sanığa yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine hükmü süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kurulan hükmün, karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ayaş Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 02.10.2006 tarihli iddianamesi ile hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Ayaş Sulh Ceza Mahkemesinin 23.01.2008 tarihli kararı ile sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, yargılamanın yenilenmesi talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, ceza infaz kurumunda hükümlü olan sanığın yapılan sayımda bulunamayarak firar ettiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eyleminin hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu oluşturduğu nazara alındığında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 292 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin, suç arihi olan 05.06.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2008 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Esas No : 2023/980
aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2023 tarihinde karar verildi.