Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/970 E. 2023/4995 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/970
KARAR NO : 2023/4995
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/88 E., 2022/30 K.
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat

Köy merasına tecavüz suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen Tarım ve Orman Bakanlığı’nın davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığı yapılan ön incelemede tespit edilmiştir.
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gündoğmuş Cumhuriyet Başsavcılığının 22.10.2010 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2015 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.
3. Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2015 tarihli kararının Cumhuriyet savcısı ve şikayetçi Maliye Hazinesi vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.07.2021 tarihli ve 2020/8027 Esas, 2021/17359 Karar sayılı kararı ile “…Suçtan zarar gören müşteki Maliye Hazinesi davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK.nın 233/1. ve 234. maddelerine aykırı davranılması…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2022 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c-e) bentleri uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istemi; suça konu yerin kadim yaylak olduğuna sanıkların bunu bildiğine, söz konusu yaylaya ev ve bahçe yaptıklarının sabit olduğuna, sanıklar hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanıkların Alanya ilçesi … köyüne tahsisli … yaylasına ev ve bahçe yaparak tecavüz ettikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanıklara yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü
fıkrasında belirlenen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 22.10.2010 tarihli iddianame tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
1. Köy merasına tecavüz suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen Tarım ve Orman Bakanlığı’nın davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığı cihetle; şikayetçi vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereği oybirliğince REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2022 tarihli kararına yönelik katılan Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.