YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/956
KARAR NO : 2023/5121
KARAR TARİHİ : 20.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/710 E., 2022/1719 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Direnme
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 23.12.2022 tarihli kararı ile Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 24.05.2022 tarihli bozma kararına karşı verilen direnme kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin direnme kararını temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 02.03.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.07.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmiştir.
3. Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.07.2017 tarihli kararının katılan ilgili Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine duruşmalı inceleme neticesinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 15.05.2019 tarihli kararı ile beraat kararı kaldırılarak sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.
4. İlgili Bakanlık vekili ve sanığın temyiz talebi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.05.2022 tarihli kararı ile hükmün 5237 sayılı Kanunun 234 üncü maddesinin birinci ve ikinci maddelerinde belirtilen suçun oluştuğu gerekçesiyle vasıf yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
5. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi tarafından, sanığın çocuğun evlilik dışı tanıma yoluyla babası olduğu, çocuk üzerinde velayet hakkının bulunmadığı, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’na göre evlilik dışı doğan çocukların velayetinin kanun gereği annede olması sebebiyle sanığın velayet hakkı bulunmadığından velayet hakkının kaldırılmasının söz konusu olamayacağı, 5237 sayılı Kanunun 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçun oluşabilmesi için velayet hakkı kaldırılan kişinin çocuğu velayetin altındaki anne yada babadan rızası dışında alıkoyması durumunda cezalandırılması gerektiği gerekçesiyle önceki hükümde direnilmesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan ilgili Bakanlık vekilinin temyiz isteği, alt sınırdan uzaklaşmadan hüküm kurulmasının hukuka aykırı olduğuna ve kurum lehine vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın evlilik dışı ilişkisinden doğan 2 yaşındaki çocuğunu zorla alarak yaklaşık 8-9 ay annesine göstermediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanunun (5237 sayılı Kanun) 234 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu özgü suçlardandır. Bu suçlar ancak velayet yetkisi elinden alınmış olan ana veya baba ya da üçüncü derece dahil kan hısmı olan kişilerdir. Somut olayda, baba olan sanığın her ne kadar velayet yetkisi elinden alınmış değilse de, çocuğun 3. dereceye kadar olan kan hısımları içerisinde yer alması karşısında, suçun 5237 sayılı Kanunun 234 üncü maddesi kapsamında kaldığına yönelik bozma kararımızda bir isabetsizlik bulunmadığından Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 24.05.2022 tarihli bozma kararının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.