YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/918
KARAR NO : 2023/4699
KARAR TARİHİ : 14.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/912 E., 2023/146 K.
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibariyle temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 25.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan, beraat kararı verilmiştir.
3. Bu kararın Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 07.09.2022 tarihli kararı ile “olay günü ziyaretçi ile görüştükten sonra yapılan üst aramasında suça konu uyuşturucu madde ihtiva eden hapın, cüzdanından düşmesi sonucu ele geçirilmiş olmasına göre, sanığın subut bulan suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi” gerektiği belirtilerek bozma kararı verilmiştir.
4. Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 10.02.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık uyuşturucu kullanmadığını, yapılan tetkikte idrar numunesinde uyuşturucu bulunmadığını ve hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğini belirterek hükmü temyiz etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Çanakkale Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanık …’nun 09.08.2015 günü ziyaretçi ile yaptığı görüşmeden sonra dönüşte yapılan üst aramasında, cüzdanının iç yüzündeki telefon kartları arasında, üzerinde “wifi” ibaresi bulunan ve Bursa Kriminal Laboratuvarı tarafından hazırlanan rapora göre içinde MDMA olarak belirtilen uyuşturucu madde bulunan bir tablet yere düşmesi sonucu ele geçirilmiş, sanık hakkında incelemeye konu bu dava açılmıştır.
2. Sanık savunmasında suça konu hapı cezaevindeki bir arkadaşından bir süre önce ağrı kesici olarak aldığını, uyuşturucu olduğunu bilmediğini belirtmiştir.
IV. GEREKÇE
Olay ve olgular bölümünde belirtilen deliller, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, bozma kararından sonra yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; sanık hakkında ikinci kez tekerrür uygulamasına adli sicil kaydında yer alan Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/275 Esas, 2010/26 Karar sayılı ilamının esas alınması gerekirken, tekerrür hükümleri uygulanmayan Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/431 Esas ve 2013/486 Karar sayılı ilamının esas alınması hukuka aykırı bulunmuş ancak bu hususun 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2023 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 58 inci maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine “Sanığın Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/431 Esas ve 2010/26 Karar sayılı ilamı ile hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın 24.04.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın infaz tarihinden itibaren 3 yıl geçmeden yeni bir suç işlediği ve sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından bu hüküm tekerrüre esas kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altı ve yedinci fıkraları gereğince hükmolunan cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2023 tarihinde karar verildi.