Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/808 E. 2023/4953 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/808
KARAR NO : 2023/4953
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/3031 (E) ve 2022/345 (K)
SUÇ : Kişi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği (mağdurlar … ve … vekilinin dilekçesi dışındaki) temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği (mağdurlar … ve … vekilinin istemi dışında) temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1 . Isparta Cumhuriyet Başsavcılığının 24.05.2016 tarihli iddianamesiyle sanığın eziyet etme suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

2 . Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.10.2016 tarihli kararıyla sanığın zincirleme şekilde eziyet suçundan 4 yıl 2 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiş; kararın sanık … katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 30.05.2017 tarihli kararıyla sanığın mağdur …’e yönelik eziyet suçundan 4 yıl 2 ay; mağdur …’a yönelik eziyet suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiş; kararın sanık … katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 17.11.2021 tarihli kararıyla sanığın eylemlerinin 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gerekçe gösterilerek bozma kararı verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına uyularak 10.02.2022 tarihli kararıyla iki kere 3 yıl 4 ay hapis cezalarıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1 . Sanığın temyiz istemi; şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi gerektiğine, uzlaşma ve teselsül hükümlerinin uygulanmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine, savunma hakkının kısıtlandığına ilişkindir.
2 . Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi sanığın kasten yaralama suçundan da cezalandırılması gerektiğine ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
3. Mağdurlar … ve … vekilinin temyiz istemi somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanık …’in oğlu olan mağdur … ve diğer mağdur …’a sinirlenip olay günü önce tokatla vurup, araca bindirdiği, aracı dağ yoluna doğru bir süre sürüp sonra durduğu, mağdurları araçtan indirip eline aldığı sopayla mağdurlara vurduğu, daha sonra ipin bir ucuyla mağdurları elinden ve boynundan bağlayıp, diğer ucunu da araca bağladığı, “sizi bir süreyim de aklınız başınıza gelsin, geberin” şeklinde sözler söyleyip 8-10 metre aracı sürüklemek suretiyle atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A-) Mağdurlar … ve … vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdurların ve vekilinin 31.10.2016 tarihli duruşmada alınan beyanlarında, şikayetçi olmadıklarını ve davaya katılmak istemediklerini belirtmesi karşısında katılan sıfatı kazanmadığından cihetle hükümleri temyize hak ve yetkisi bulunmadığı gibi temyiz dilekçesinde sebep de bildirmeyen mağdurlar vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 5271 sayılı Kanun’un 298 nci maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
B-) Sanığın ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
1 . Sanığın şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi gerektiğine, uzlaşmaya, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ve savunma hakkının kısıtlandığına dair temyiz istemlerinin incelenmesinde;

Sanığın eylemine uyan suçun şikayete ve uzlaşmaya tabi olmadığı gibi sonuç cezaların 2 yılın üzerinde olması nedeni ile 5271 sayılı Kanun’un 231 nci maddesinin uygulanmasına yasal imkan bulunmadığı ayrıca sanığın savunmalarının 31.10.2016, 30.05.2017 tarihli celselerde usulüne uygun şekilde alınıp savunma hakkının kısıtlanmadığı ve karar tarihinde cezaevinde bulunmaması nedeniyle kararın yokluğunda verilmesinde de hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
a-) Mağdurların basit tıbbi müdahale ile yaralanmaları nedeniyle sanık hakkında temel cezanın 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince belirlendiği ve bileşik suç hükümleri gereğince ayrıca kasten yaralama suçundan ceza verilmesinin yasaya uygun olmayacağı anlaşıldığından katılan vekilinin kasten yaralama suçundan ayrıca ceza tayini gerektiğine dair temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
b-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 41 inci maddesine göre ailenin huzur ve refahı ile özellikle anne ve çocukların korunmasına yönelik olarak her türlü istismar ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alma görevi Devlete aittir. 5271 sayılı Kanun’un 237 nci ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan doğrudan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan … Hizmetler Bakanlığı vekilinin vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine dair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
A-)Mağdurlar … ve … vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçe bölümünde yer alan (A) paragrafında açıklanan nedenle mağdurlar vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B-)Sanığın ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 10.02.2022 tarihli kararında sanık … katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.