YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/781
KARAR NO : 2023/4951
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 06.01.2023
SUÇ : Firar
HÜKÜM : Temyiz talebinin süre nedeniyle reddi

Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2023 tarih ve 2005/3 Esas, 2006/2 Karar sayılı ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bergama (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 06.04.2006 tarih ve 2005/23 Esas, 2006/177
Karar sayılı kararıyla sanık müdafiinin yüzüne karşı sanığın firar suçundan 550,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilip; karar 30.10.2006 tarihinde kesinleşip aynı tarihte infaz edilmiştir.
2. Sanık 28.12.2022 tarihli dilekçesiyle kendisinin cezaevinde bulunduğundan ve yokluğunda karar verildiğinden bahisle kararı öğrenemediğini, avukatının kararı temyiz etmediğini beyanla temyiz isteminde bulunmuş; Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2023 tarih ve 2005/3 Esas, 2006/2 Karar sayılı ek kararı ile temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi usulsüz tebliğ nedeniyle ek kararın kaldırılarak temyizen dosyanın incelenmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
Sanığın yokluğunda verilip müdafiine usûlüne uygun şekilde 06.04.2006 tarihinde tefhim edilen karara karşı, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 28.12.2022 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, 30.10.2006 tarihinde kararın infaz edilmesi nedeni ile sanığın kararı öğrendiği sabit olmakla; 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 inci maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bergama 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2023 tarihli ek kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.06.2023 tarihinde karar verildi.