YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/760
KARAR NO : 2023/2918
KARAR TARİHİ : 08.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gündoğmuş Cumhuriyet Başsavcılığının 18.11.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.11.2015 tarihli kararı ile, sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 06.12.2022 tarihli ilamıyla gerekçeli kararın Hazine’ye tebliğ edilmesi için dosyanın tevdiine karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 01.03.2023 tarihli, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdii olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, mahkemece suç tarihinin suçun son işlenebileceği kesintinin gerçekleştiği 29.03.2014 olarak kabul edilmesi bu tarihe kadar sanığın eylemleri ile atılı suçu işlediği dolayısıyla suçun yasal unsurları oluşmuşken aksine yorum ve eksik yargılama neticesinde beraat kararı verilmesi yasaya aykırı olduğuna,
Suçtan zarar gören Hazine vekilinin temyiz isteği, davadan haberdar edilmediklerine, katılma hakları olduğuna, sübuta, sanığın 2000 yılında suça konu evi yaptığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın … yaylasına ev yaparak ve tarım yapmak suretiyle işgal ettiği iddia edilmiştir.
2. … köyü yaylası …’in 09.11.2012 tarihinde yaylak olarak tespit ve tahdit çalışması yapılmıştır.
3. Gündoğmuş İlçe İdare Kurulunca sanık hakkında suça konu yaylaya tecavüzü nedeni ile 26.10.2015 tarihinde men kararı verilmiş ve karar infaz edilmiştir.
4. 22.10.2015 tarihli olay yeri krokisinde ve tutanağında; sanığın Gündoğmuş İlçesi … Yaylasında 2000 yılında yayla boşluğunun 55 m2’lik kısmına ev yaparak ve 68,6 m2’lik kısmını bahçe olarak kullanarak yaylaya tecavüz ettiği belirtilmiştir.
5. Sanık idari tahkikat kapsamında alınan savunmasında, suça konu yerde bulunan evini ve bahçesini 2000 yılında yapmış olduğunu beyan etmiştir.
6. Mahkemece sanık savunması alınmadan tensip ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A.Tebliğnameye Yönelik
5271 sayılı Kanun’un 193 üncü maddesine aykırı olarak sorgusu yapılmadan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmek suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlandığı, Maliye Hazinesi davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanmadan yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 233 üncü maddesi birinci fıkrası ve 234 üncü maddelerine aykırı davranıldığı ve mahkemece keşif yapılmaksızın eksik araştırma ile hüküm kurulduğu anlaşıldığından tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
B. Cumhuriyet Savcısı ve Suçtan Zarar Gören Hazine Vekilinin Temyiz İstemlerine Yönelik
Davadan usulüne uygun yargılama sürecinde haberdar edilmeyen suçtan zarar gören Maliye Hazinesi’nin gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Kurumun 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı
bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1. Sanığın, 5271 sayılı Kanun’un 147 nci ve 191 inci maddeleri uyarınca yöntemine uygun olarak savunması alınarak tüm kanıtlar birlikte değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı Kanun’un 193 üncü maddesine aykırı olarak sorgusu yapılmadan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmek suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2. Maliye Hazinesi davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 233 üncü maddesi birinci fıkrası ve 234 üncü maddelerine aykırı davranıldığı anlaşılmıştır.
3. 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (6360 sayılı Kanun) ile 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmaması karşısında; mahkemece suça konu taşınmazın varsa tapu kayıtları da getirtilip mahallinde teknik bilirkişi ve tarafsız yerel bilirkişiler marifetiyle keşif yapılıp, 6360 sayılı Kanun’un yürürlük tarihi olan 30.03.2014 tarihinden önce sanığın meraya tecavüz ettiği nazara alınarak ve tecavüz edilen yer, niteliği ve miktarı kesin biçimde saptandıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının tayin ve tespit olunması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile beraat hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümününü (B) bendinde açıklanan nedenlerle Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.11.2015 kararına yönelik Cumhuriyet Savcısı ve suçtan zarar gören Hazine vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2023 tarihinde karar verildi.