Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/747 E. 2023/4207 K. 06.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/747
KARAR NO : 2023/4207
KARAR TARİHİ : 06.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilerek gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının 08.03.2009 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Şanlıurfa(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 30.10.2009 tarihli kararı ile sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası

ve 400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karar itiraz edilmeksizin 28.04.2010 tarihinde kesinleşmiştir.
3. Sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrası gereğince uygulanan 5 yıllık denetim süresi içerisinde, kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.09.2015 tarihli ve 2012/641 Esas, 2015/1009 Karar sayılı kararı ile ihbarda bulunulması üzerine Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kurulan hüküm aynen açıklanarak, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 5 ay hapis cezası ve 400,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2016 tarihli kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 20.04.2021 tarihli ve 2021/3830 Esas, 2021/11669 Karar sayılı kararı ile “…basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin bozma kararı sonrası, Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.09.2021 tarihli kararı ile, “Yargıtay bozma ilamına direnilmesine” karar verilerek sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 5 ay hapis cezası ve 400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
6. Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.04.2021 tarihli kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 03.11.2022 tarih, 2022/819 Esas, 2022/15942 Karar sayılı ilamı ile “Dosya içeriği ve Dairemizin kararındaki gerekçeye göre Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.09.2021 tarih ve 2021/539 Esas, 2021/669 Karar sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 10. maddesi gereğince DİRENME konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,” karar verilmiştir.
7. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.12.2022 tarih, 2022/8-532 Esas, 2022/815 Karar sayılı kararı ile “Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan verilen 10.09.2021 tarihli ve 539-669 sayılı hüküm, yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE” karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçsuz olduğuna ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, yolda yürümekte olan sanığın durumundan şüphelenilip kolluk görevlileri tarafından üzerinin aranması ve yanında yasak nitelikte bıçak taşıdığının tespit edilmesi nedeniyle atılı suçu işlediği ilişkindir.

IV. GEREKÇE
a. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
b. Sanığa yüklenen suçun kanun maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında belirlenen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dönemdeki 1 yıl 11 ay 23 günlük durma süresi de belirtilen süreye eklendikten sonra suç tarihi olan 05.01.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirlenmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Şanlıurfa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.09.2021 tarihli ve 2021/539 Esas, 2021/669 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE, Adli emanetin 2009/24 sırasında kayıtlı bıçağın 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca MÜSADERESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.06.2023 tarihinde karar verildi.