YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/69
KARAR NO : 2023/4830
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/71 E., 2021/216 K.
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında Yargıtay bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kepsut Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26.11.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında iftira suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 267 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Kepsut Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında iftira suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 267 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Kepsut Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 21.09.2020 tarihli kararı ile “… etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması ve tekerrür hükümlerine esas alınan ilamın hatalı uygulanması…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine; Kepsut Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27.05.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında iftira suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 267 inci maddesinin birinci fıkrası, 269 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının a bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi herhangi bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, sanık …’ın koğuşta huzursuzluk çıkarması üzerine koğuş mümessili müşteki … ile tartışması ve hakkında başlatılan idari soruşturmada alınan ifadesinde C12 koğuşunda havalandırma duvarında gizlenmiş demir çubuk bulunduğu ve bu demir çubuğun …’a ait olduğu beyan ederek iftira suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2.Sanığın Kepsut Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/63 Esas sayılı dosyasında talimatla alınan savunmasında, o tarihlerde … ile tartıştığı için kızgınlıkla ona isnatta bulunduğunu, idarenin de bu hususta kendisine baskı yaptığını beyan ederek iftirasından döndüğü belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
1. İftira suçunun oluşabilmesi için;yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde,hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekir.
2. Sanık …’ın hüküm verilmeden önce suçunu ikrar etmesi, müştekinin ve aynı koğuşta kalan hükümlülerin beyanları, tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın davaya konu eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin bozma ilamı sonrası verilen ilk derece mahkemesinin gerekçesi isabetli bulunmakla sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı,aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı,vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı,eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından,sanığın temyiz itirazı yönünden hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kepsut Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2015 tarihli ve 2014/407 Esas, 2015/207 Karar sayılı kararında sanık tarafından ileri sürülen temyiz talebi ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2023 tarihinde karar verildi.