YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/498
KARAR NO : 2023/5377
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/31 E., 2022/82 K.
SUÇ : Yalan Tanıklık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu, temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karakoçan Cumhuriyet Başsavcılığının 27.03.2007 tarihli iddianamesi sanığın yalan tanıklık suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin 01.05.2007 tarihli kararıyla sanık hakkında yalan tanıklık suçundan 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmesine karar verilmiştir.
3. Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin 01.05.2007 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 25.11.2009 tarihli kararıyla “…sanık hakkında HAGB hükümlerinin tartışılmasında zorunluluk bulunması …”gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine, Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2010 tarihinde sanık hakkında yalan tanıklık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 20.04.2010 tarihinde kesinleşmiştir.
5. Denetim süresi içerisinde sanığın İstanbul Anadolu 59. Asliye Ceza Mahkemesinin 2021/298 E. sayılı dosyasında 17.03.2013 tarihinde, basit tehdit suçunu işlemesi üzerine, Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin 04.03.2022 tarihli kararıyla açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanmak sureti ile sanığın yalan tanıklık suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanığın temyiz istemi, suçun unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yöneliktir.
2.Sanık müdafinin temyiz istemi, suçun unsurlarının oluşmadığına, mahkumiyete yeterli delil olmadığına yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/5 Esas sayılı dosyasında gerçekleri saklayarak ifade verdiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 272 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında belirlenen 12 yıllık olağan üstü dava zamanaşımı süresinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dönemdeki durma süresi eklendikten sonra suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karakoçan Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2022 tarihli kararına yönelik sanık ve sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.