YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4220
KARAR NO : 2023/8478
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/503 E., 2023/1063 K.
SUÇLAR : Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma
HÜKÜMLER: İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; temyiz edilebilir oldukları, temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz istemlerinin süresinde olduğu, temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığının 21.07.2022 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.09.2022 tarihli kararıyla sanık … hakkında beraat kararı, sanık … hakkında ise 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
3. Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.09.2022 tarihli kararının sanıklar müdafi ile katılanlar vekillerinin istinaf etmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 09.11.2022 tarihli kararıyla sanık … hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği ve sanık … hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma kararı sonrası Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.01.2023 tarihli kararıyla sanıkların ayrı ayrı 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
5. Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.01.2023 tarihli kararının sanıklar, sanıklar müdafi ve katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’ın temyiz istemi, mağdur beyanı dışında mahkumiyete yeterli delil olmadığına, suçun unsurlarının oluşmadığına, mağdurun beyanlarının çelişkili olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.
2. Sanık …’un temyiz istemi, mağdurun ifadelerinin hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, soyut ve çelişkili mağdur beyanı dışında mahkumiyete yeterli delil olmadığına, olayın olduğunun iddia edildiği zamanda Adıyaman ilinde ikamet ettiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.
3. Sanık … müdafiinin temyiz istemi, mağdurun beyanlarının çelişkili ve hayatın olağan aykırı aykırı olduğuna, kabul anlamına gelmemekle beraber dava konusu eylemin istismar eylemi ile sınırlı olduğundan beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.
4. Sanık … müdafiinin temyiz istemi, mağdur beyanının çelişkili olduğuna, olayın görgü tanığının bulunmadığına, sanığın istikrarlı olarak suçlamaları reddettiğine, olay yerinde keşif yapılması gerektiğine, mahkumiyete yeterli delil olmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.
5. Sanık Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi, sanıkların üst hadden cezalandırılmaları gerektiğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, zincirleme suç hükümleri uyarınca daha fazla oranda artırım yapılması gerektiğine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü;
Sanıkların yaşı küçük mağdureyi birden fazla defa ayrı ayrı hile ve tehdit kullanarak hürriyetinden yoksun bıraktığı kabul edilerek mahkumiyet hükmü kurulmuştur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Suç tarihleri itibariyle 15 yaşından küçük olan katılan mağdure …’nın, öncelikle henüz beşinci sınıfa giderken sanık … tarafından inşaat yapılan binanın banyo kısmında istismar edildiği, bu olaydan sonra sanık …’ın katılan mağdureyi olayı herkese anlatmakla tehdit ederek eylemlerini yaklaşık 3 yıl boyunca sürdürdüğü anlaşılmış olup, katılan mağdurun aşamalarda verdiği istikrarlı ifadesi, sanık …’ın soruşturma aşamasında avukat eşliğinde kolluk, Cumhuriyet savcısı ile sorguda verdiği ve istismar olayını ikrar ettiği beyanları, sanığın kovuşturma aşamasında önceki beyanlarının zorla verdirildiğine dair suçtan kurtulmaya yönelik savunmaları ve sanığın soruşturma aşamasında verdiği savunmasında belirttiği üzere sanıkta mağdureye ait müstehcen görüntüleri içeren videoların bulunduğunun belirtilmesi, aynı zamanda katılan mağdure ile sanık arasında mağdurenin sanığa iftira atmasını gerektirecek bir husumetin bulunmadığı hususları bir arada değerlendirildiğinde; yerel mahkemenin suçun sübut bulduğuna yönelik kabulü ile istinaf mahkemesinin kabulünde hukuka aykırılık görülmemiş olup, sanık …’ın mağdur beyanı dışında mahkumiyete yeterli delil olmadığına, suçun unsurlarının oluşmadığına, mağdurun beyanlarının çelişkili olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik; sanık … müdafinin mağdurun beyanlarının çelişkili ve hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, kabul anlamına gelmemekle beraber dava konusu eylemin istismar eylemi ile sınırlı olduğundan beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
2. Sanık …’un ise katılan mağdurenin amcalarının arkadaşı olduğu, aynı zamanda aynı mahallede oturdukları, mağdurenin bakkala gidecek iken sanığın mağdureyi bakkala götüreceğini söyleyerek ıssız bir alana götürdüğü, burada mağdureye istismarda bulunduğu, bu olaydan sonra sanığın mağdureyi “gelmezsen adını çıkartırım” şeklinde tehdit ederek eylemini yaklaşık 3-4 kez devam ettirdiği, mağdurun aşamalarda alınan istikrarlı ifadesi, mağdurun ifadesinde bahsi geçen otomobilin sanık tarafından da kullanıldığına dair sanık beyanı, mağdurun amcaları ile sanık arasındaki yakın ilişki sebebiyle mağdurun sanığa iftira atmasını gerektirecek bir husumetin bulunmayışı hususları bir arada değerlendirildiğinde, yerel mahkeme ile istinaf mahkemesinin kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış olup sanık …’un mağdurun ifadelerinin hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, soyut ve çelişkili mağdur beyanı dışında mahkumiyete yeterli delil olmadığına, olayın olduğunun iddia edildiği zamanda Adıyaman ilinde ikamet ettiğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazı ile sanık … müdafinin mağdur beyanının çelişkili olduğuna, olayın görgü tanığının bulunmadığına, sanığın istikrarlı olarak suçlamaları reddettiğine, olay yerinde keşif yapılması gerektiğine, mahkumiyete yeterli delil olmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
3. Sanıklar hakkında kurulan hükümler ve uygulamalarda hukuka aykırılık bulunmadığından katılan Bakanlık vekilinin; sanıkların üst hadden cezalandırılmaları gerektiğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, zincirleme suç hükümleri uyarınca daha fazla oranda artırım yapılması gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 08.06.2023 tarihli kararında öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.