YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4217
KARAR NO : 2023/9384
KARAR TARİHİ : 30.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/527 E, 2022/197 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek Onama
Sanık hakkında bozma sonrası kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Nevşehir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.10.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 18.11.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü ve tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 18.11.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 31.03.2021 tarih ve 2019/16058 Esas, 2021/5975 Karar sayılı kararı ile “…basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunduğu…” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nce yapılan yargılamada 16.06.2021 tarihli kararı ile; basit yargılama usulü uygulanarak 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
5. Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.06.2021 tarihli kararına sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine yargılamanın genel hükümlere göre yürütülmesine ve sanık hakkında Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08.03.2022 tarihli kararı ile hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
6. Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 08.03.2022 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 04.07.2023 tarih ve 2022/4487 Esas, 2023/5688 Karar sayılı kararı ile ”Nevşehir İnfaz Hakimliğinin 19.06.2015 tarih, 2015/334 Esas, 2015/330 Karar sayılı kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının gerek gerekçeli kararda, gerekse iddianamede 30.07.2015 tarihinde sanığın annesine tebliğ edildiği belirtilmesine rağmen tebligat parçasının dosya içerisinde ve UYAP kayıtlarında bulunmadığı anlaşılmakla; tebligat yapıldığına dair belgenin aslının ya da onaylı suretinin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde Dairemize gönderilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdiine karar verilmiş ve bu eksikliğin PTT tebligat sorgu raporunun gönderilmesi suretiyle giderildiği anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz talebi;
1. Kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının tebliğ işleminin usulsüz olduğuna,
2. Eksik inceleme ile karar verildiğine,
3. Suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına,
4. Hakkında beraat kararı verilmesine ve re’sen gözetilecek diğer nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; hakkında denetimli serbestlik kararı verilen sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymamakta ısrar etmesi nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmesi ve bu kararın sanığa tebliğ edilmesine rağmen sanığın iki gün içerisinde teslim olmadığı iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın 1 nolu temyiz sebebi yönünden
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın hükümlü olarak Kırşehir Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu sırada Kırşehir İnfaz Hakimliğinin 05.05.2015 tarih ve 2015/350 Esas, 2015/356 Karar sayılı kararı ile cezasının kalan kısmının Denetimli Serbestlik Tedbiri Uygulanması suretiyle infazına karar verildiği, sanığın denetimli serbestlik yükümlülüklerini ihlal ettiği ve bu nedenle Nevşehir İnfaz Hakimliği’nin 19.06.2015 tarih, 2015/334 Esas, 2015/330 Karar sayılı kararıyla kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verildiği ancak sanığın 21.08.2015 tarihinde yapılan tebliğe rağmen 2 gün içinde Cumhuriyet Başsavcılığı’na müracaat etmeyerek firar ettiğinin, Nevşehir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06.07.2015 tarihli suç duyurusu yazısı, tebliğe dair PTT sorgu raporu ve sanığın
kaçamaklı savunması birlikte değerlendirildiğinde sabit olduğu anlaşılmış ve sanığın kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının usulüne uygun olarak sanığın bildirdiği adrese tebliğ edilmesi karşısında 1 nolu temyiz itiraz reddedilmiştir.
B. Sanığın 2, 3 ve 4 nolu temyiz sebepleri yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, lehine olan hükümlerin Mahkemece yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek uygulandığı anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen 2, 3 ve 4 nolu temyiz sebepleri reddedilmiştir.
Ancak sanık hakkında kurulan hükümde gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”01.08.2015” yerine ”2015” olarak gösterilmesi; uygulama maddesinin ”5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A maddesinin sekizinci fıkrası delaleti ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası” yerine sadece ”TCK nun 292/1 maddesi” olarak belirtilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması, hukuka aykırı bulunmuş, bu hususların 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak yer alan ”2015” ibaresinin tamamen çıkartılarak yerine ”01.08.2015” yazılması; hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan ”eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere ”5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A maddesinin sekizinci fıkrası yollaması ile” ibaresinin eklenmesi sureti ile hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verildi.