YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3910
KARAR NO : 2023/8391
KARAR TARİHİ : 02.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1080 E. 2023/486 K.
SUÇ : Eşe karşı eziyet
HÜKÜM : Esastan ret
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Muş Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.07.2022 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında eşe karşı eziyet suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Muş 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2023 tarihli kararı ile; sanığın müsnet suçtan 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Bu karara karşı sanık müdafi tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; Van Bölge Adliye Mahkemesi 1.Ceza Dairesinin 24.03.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun yargılama giderlerine ilişkin kısmın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ve sanığın tutukluluk halinin devamına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, sübuta, sanık hakkında takdiri indirim nedenlerinin uygulanmamasına ve ceza miktarına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü;
1. Dava konusu olay, katılanlar … ve …’ın kızı olan mağdur …’nın yaklaşık beş yıldır sanık ile evli olduğu , sanığın evliliğin üçüncü gününden itibaren müteveffaya fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığı, tüp bebek tedavisinden sonra dahi müteveffayı darp etmeye, eziyet çekmesine yol açacak nitelikteki davranışlarını, süreklilik arz edecek şekilde sürdürmeye devam ettirdiği, tüm bu sürece dayanamayan müteveffanın, annesinin, babasının araya girmesine rağmen, sanığın eylemlerine son vermemesi üzerine, artık bu şiddete dayanamayacağını belirterek, henüz bir yaşında çocuğu olmasına rağmen, ilaç kullanmak suretiyle intihar ederek hayatına son verdiği, sanığın bu şekilde eşe karşı eziyet suçunu işlediğine ilişkindir.
2. İlk Derece Mahkemesince özet olarak ; Sanığın uzun yıllar süregelen ve müteveffanın intihar etmesi ile sonuçlanan eylemleri nedeniyle üst sınırdan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü;
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlerde usule ve esasa aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Muş ili … ilçesi Suvaran köyünde bulunan ikametinde ilaç içmek suretiyle intihar eden ve ailesi tarafından Muş Devlet Hastanesine götürülen müteveffa …’nın yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamayarak hayatını kaybetmesi üzerine Muş Cumhuriyet Başsavcılığı’nca müteveffanın kesin ölüm sebebinin tespiti için yapılan ölü muayene işlemi sırasında müteveffanın vücudunun çeşitli bölgelerinde yakın zamana ait darp cebir izine rastlanıldığının belirlenmesi üzerine soruşturmaya başlanıldığı olayda ;
Mütevefaanın sanık tarafından darp edildikten sonra kardeşine gönderdiği ve soruşturma aşamasında kardeşi tanık E.S tarafından dosyaya sunulan ve video ve fotoğraflardan oluşan CD içeriği, bu kapsamda düzenlenen 20.07.2022 tarihli ses kayıt, video ve fotoğraf inceleme tutanağı, otopsi tutanağı, Adli Tıp Kurumu Raporu, katılanlar beyanı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; yaklaşık beş yıllık evlilikleri boyunca sanık tarafından sürekli şiddet gören ve bu durumu kardeşi ve ailesiyle paylaşan ancak bir çözüm bulamayan müteveffanın tüp bebek tedavisi ile sahip olduğu ve henüz bir yaşında bir kız çocuğu bulunmasına karşın maruz kaldığı fiziksel ve ruhsal şiddete daha fazla dayanamayarak hayatına son verdiği anlaşıldığından; sanığın vehamet arz eden fiili, meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığı da dikkate alınarak üst sınırdan ceza verilmesi hukuka uygun görülmüş, sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Van Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 24.05.2023 tarihli kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMiNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Muş 2.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Van Bölge Adliye Mahkemesi 1.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2023 tarihinde karar verildi.