YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/39
KARAR NO : 2023/2263
KARAR TARİHİ : 12.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Yargıtay 14. Ceza Dairesi’nin, 26.12.2012 tarihli ve 2011/14990 Esas, 2012/13733 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 20.04.2022 tarihli ve KD-2021/159898 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 308 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen kanunî süresinde yapılan lehe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Sanığın yokluğunda kurulan hükme ilişkin gerekçeli kararın, sanığa tebliğ edildiği 28.06.2008 tarihinde başka suçtan hükümlü olarak cezaevinde bulunmasına rağmen tebliğ mazbatasında “bizzat kendisine tebliğ edildi” ibaresinin bulunduğu, dolayısıyla yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, öğrenme üzerine 18.05.2009 tarihinde yaptığı temyiz talebinin kabulüne karar verilerek, sanık hakkındaki hükmün esastan incelenmesine ve ret ilâmının kaldırılmasına ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün onanmasına, kasten yaralama suçundan zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi talebine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Sanığın yokluğunda kurulan hükme ilişkin gerekçeli kararın, sanığa tebliğ edildiği 28.06.2008 tarihinde başka suçtan hükümlü olarak cezaevinde bulunmasına rağmen tebliğ mazbatasında “bizzat kendisine tebliğ edildi” ibaresinin bulunduğu, dolayısıyla yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, öğrenme üzerine 18.05.2009 tarihinde yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilmesi gerektiği anlaşılmakla; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
A. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden
Sanığa yüklenen suçun Kanun maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan mahkumiyet kararının verildiği 29.05.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
B. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden
Hüküm tarihinde başka suçtan Elazığ Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunup kendiliğinden duruşmaya gelme olanağı bulunmayan ve sorgusu sırasında duruşmalardan bağışık tutulma hakkı hatırlatılmayan ve bu yönde talebi de bulunmayan sanığın, hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı son oturumda hazır bulundurulması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla 5271 sayılı Kanun’un 196 ncı maddesine aykırı davranılarak yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.
III. KARAR
A. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği 14. Ceza Dairesi’nin, 26.12.2012 tarihli ve 2011/14990 Esas, 2012/13733 Karar sayılı sanık … yönünden verilen Red ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünün (A) bendinde belirtilenler dışında başkaca yönleri incelenmeyen İstanbul Anadolu 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.05.2008 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
B. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği 14. Ceza Dairesi’nin, 26.12.2012 tarihli ve 2011/14990 Esas, 2012/13733 Karar sayılı sanık … yönünden verilen Red ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünün (B) bendinde belirtilenler dışında başkaca yönleri incelenmeyen İstanbul Anadolu 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.05.2008 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 12.04.2023 tarihinde karar verildi.