Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/3444 E. 2023/9173 K. 27.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3444
KARAR NO : 2023/9173
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/28 E., 2021/3105 K.
SUÇLAR : Korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme
HÜKÜMLER : Beraat ile düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan kurulan hükme ilişkin, beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizde hukuki yararı bulunmayan sanık müdafin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ünye Cumhuriyet Başsavcılığının 25.07.2018 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında zincirleme şekilde silahla tehdit suçundan dava açılmıştır.
2.Ünye 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan mahkumiyet kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3.Ünye 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 09.10.2020 tarihli kararı ile denetim süresi içinde kasten suç işleyen sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasına karar verilmiştir.
4.Ünye 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 09.10.2020 tarihli kararına yönelik sanık müdafin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 28.12.2021 tarihli kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat ile düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık müdafinin temyiz isteği, sanık hakkında meşru savunma hükümleri uygulanması gerektiği, lehe hükümlerin uygulanmadığı, temel ceza belirlenmesinde hata edildiği, haksız tahrik indirim hükümlerinin uygulanması gerektiği, mahkumiyete yeterli delil olmadığı, beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
2.Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, katılanların beyanları, tanık beyanları, sanığın kısmi ikrarı ile iddia edilen olayın doğrulandığı, sanığın katılanlara yönelik zincirleme şekilde silahla tehdit suçunu işlediği, Bölge Adliye Mahkemesinin duruşma açıp delil değerlendirmesi ile hüküm kurması gerekirken dosya üzerinden beraat kararı vermesinin susul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanık …’ün katılanların abisi olan tanık M.’nin eşi olduğu, olay günü katılanlar kardeşleri İ., S. ve M ile miras meselesini konuşmak üzere tanık M.’nin evinin önüne gittikleri, aralarında tartışma çıktığı, birbirlerinin üzerine yürüdükleri, sanığın tartışan kardeşleri korkutmak amacıyla evinin balkonundan tek kırma av tüfeği ile havaya doğru bir el ateş ettiği, böylece sanığın zincirleme şekilde silahla tehdit suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın eyleminin kavgayı ayırma amaçlı olduğu kabul edilerek korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığın dahil olmadığı, eşinin kardeşleri arasında çıkan tartışma esnasında kavgayı sonlandırmak amacıyla havaya ateş ettiği suç kastı ile hareket ettiğine dair yeterli delil olmadığı gerekçesiyle beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafinin Temyiz Talebi Yönünden,
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmünün istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 28.12.2021 tarihli kararı ile beraat kararı verildiği anlaşıldığından, sanık müdafinin hükmün gerekçesine yönelik olmayan, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz talebinde hukuki yararı olmadığı anlaşıldığından reddine karar vermek gerekmiştir.
B.Cumhuriyet Savcısının Temyiz Talebi Yönünden,
1. Cumhuriyet savcısı duruşma açılmaksızın karar verilemeyeceğine yönelik temyiz itirazında bulunmuş ise de;
Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” duruşma açılmasına gerek olmadan karar verilebileceğinin düzenlenmiş olması ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde istinaf mahkemesince dosya üzerinden verilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmamaktadır.
2. Cumhuriyet savcısının suçun subutuna yönelik temyiz itirazlarına ilişkin;
Sanık hakkında kurulan hüküm, sanığın eşi M. ile kardeşleri arasında miras nedeniyle önceye dayanan husumet olduğu, olay günü sanığın evinin önünde eşi M. ve kardeşlerinin konuşmaya başladıkları, kardeşler arasında çıkan tartışmanın büyümesi üzerine sanığın korkutmak amacıyla evde bulunan av tüfeği ile evinin balkonundan havaya ateş etme şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 44 üncü maddesi uyarınca zincirleme şekilde aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan yazılı şekilde beraat kararı verilmesi nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Sanık Müdafinin Temyiz Talebi Yönünden,
Gerekçe bölümünün A bendinde açıklanan nedenle, beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizde sanığın hukuki yararı bulunmadığından sanık müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak oy birliğiyle REDDİNE,
B.Cumhuriyet savcısının Temyiz Talebi Yönünden,
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 28.12.2021 tarihli ve 2021/28 Esas ve 2021/3105 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.