Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/3362 E. 2023/9543 K. 05.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3362
KARAR NO : 2023/9543
KARAR TARİHİ : 05.12.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1227 E., 2022/3128 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Pendik Cumhuriyet Başsavcılığının 02.05.2011 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında atılı
suçtan dava açılmıştır.
2.İstanbul Anadolu 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.01.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiştir.
3-Sanık müdafinin istinaf talebi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 21.12.2022 tarihli kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği, dava zamanaşımının dolduğuna, suçun unsurlarının oluşmadığına, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine şayet beraat kararı verilmeyecekse alt sınırdan gerekçesiz uzaklaşıldığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1-Dava konusu olay, sanığın, uyuşturucu madde ticareti suçundan başlatılan soruşturmada, Narkotik Suçlar Büro Amirliği görevlilerince alıcı görünümünde görüştükleri sırada, paltosundan tabancasını çıkartarak görevlilere doğrultması üzerine görevlilerce etkisiz hale getirilerek suça konu tabanca ve eklerinin ele geçirildiği iddiasına ilişkindir.
2-İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürülüğünce düzenlenen 21.01.2011 tarihli ekspertiz raporunda, inceleme konusu tabancanın 6136 sayılı Kanun kapsamında taşınması ve bulundurulması yasak niteliğe haiz vahim nitelikteki silahlardan olduğu belirtilmiştir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Atılı suçun sabit olduğu kabul edilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Hükümde hukuka aykırılık görülmediğinden istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
6136 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen suçun cezasının alt sınırının 500 gün adli para cezası olduğu halde 60 gün adli para cezası üzerinden ceza verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-6136 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen suçun üst sınırının 8 yıl olması karşısında zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmış, hükümde, ceza miktarı itibariyle yasal şartları oluşmayan 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası ile 5237 sayılı Kanun’un 50 ve 51 inci maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesinde hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafinin bu hususlara ilişkin temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2-Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen ekspertiz raporu, sanığın inkara dayalı savunması ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, atılı suçun sabit olduğuna dair mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmemiş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri hususu dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 21.12.2022 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri hususu dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul Anadolu 17. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.