YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/320
KARAR NO : 2023/5283
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1- Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 20.09.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2- Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

3- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 12.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4- Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 12.06.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
5- Bursa 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
6- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 20.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün sanık hakkında aynı eylem nedeniyle Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinde 2014/328 Esas sayılı dosyası bulunduğu, mükerrer cezalandırılmanın önlenmesi açısından söz konusu dava dosyası araştırılarak sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
7. Yargıtay bozma ilamı sonrası Bursa 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.01.2022 tarihli kararı ile dosyanın incelemeye konu dosya ile birleştirilmesine karar verilmiştir.
8. Yargıtay bozma ilamı ve birleştirme kararı sonrası Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2022 tarihli kararı ile takdiren genel hükümlere göre yargılamaya devam edilerek sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen iki gün içinde en yakın Cumhuriyet Başsavcılığına teslim olmayarak hükümlünün kaçması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Bursa 2. İnfaz Hakimliğinin 17.07.2013 tarihli kararı, kararın sanığa tebliğ edildiğine dair tebliğ belgesi, 14.04.2015 tarihli yakalanarak ele geçtiğine dair tutanak, sanığın ikrarı ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın mahkumiyetine dair kararda bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz isteği reddedilmiş ve hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 105/A-8 inci maddesi delaleti ile “5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece “5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Kanunun 232 inci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir. Ancak bu hususun 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesine göre düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün 2 nci bendinde açıklanan nedenle Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün birinci paragrafında “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin (A) bendi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.