YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/311
KARAR NO : 2023/4857
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/979 E., 2022/688 K.
SUÇLAR : Tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme, 2863 sayılı Kanun’a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, hüküm kurulmasına yer olmadığı kararı

Sanık … hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı;
Sanık … hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığı kararının hüküm niteliğinde olmadığından temyiz incelemesine konu edilebilecek bir karar olmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bartın Cumhuriyet Başsavcılığının 15.01.2014 tarihli iddianamesi ile sanık … ve … hakkında 2863 sayılı Yasa’ya muhalefet ve tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan cezalandırılmaları istemi ile dava açılmıştır.
2. Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarihli kararı ile sanık … hakkında 2863 sayılı yasanın 65/1 ve 74/1 maddelerine muhalefet suçundan beraatine, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; sanık … hakkında 2863 sayılı Yasa’ya muhalefet suçundan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile aynı eylem nedeniyle ayrıca beraat kararı verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.06.2021 tarihli kararı ile özetle, sanık … hakkında verilen beraat hükmünün onanmasına, mahkumiyet hükmünün ise ele geçen maddenin 5237 sayılı Kanun’un 174 üncü maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında kalıp kalmadığı yönünde rapor düzenlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle; sanık … hakkındaki beraat hükmünün ise, aynı ve tek fiil hakkında hem beraat hem de hükmü açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gerekçesiyle hükmün bozulmasına kararı verilmiştir.
4. Bozma üzerine Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.10.2022 tarihli kararı ile sanık … hakkında tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 174 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi gereğince 3 yıl 4 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık … hakkında ise bozma öncesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’nın temyiz isteği; kararın haksız ve yersiz olduğuna, tanık R.Ö.’nün beyanının çelişkili olduğuna, tanık beyanı dışında delil olmadığına, yeniden dinlenmesi gerektiğine atılı suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiği hususlarına ilişkindir.
2. Sanık … müdafiinin temyiz isteği, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın temyize gelmeyen diğer sanıklar ile birlikte adli emanette kayıtlı barutu kullanarak el yapımı patlayıcı madde düzeneği kurup kültür varlığı bulmak amacıyla yine bir kültür varlığı olan kaya mezarını patlatarak tahrip ettikleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık … müdafinin temyiz istemi yönünden,
Dairemizin 09.06.2021 tarihli bozma ilamı ile sanık hakkında aynı eylemden hem beraat hem hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gerekçesiyle beraat hükmünün bozulmasına karar verildiği, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının mahallinde itirazın reddi suretiyle kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, İlk Derece Mahkemesi tarafından bozma öncesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği gerekçesiyle sanık hakkında yeni bir hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinde sayılan hüküm niteliğinde temyizi kabil kararlardan olmadığı anlaşılmıştır.
B. Sanık …’nın temyiz istemi yönünden,
1. Tüm dava dosyası içeriği, arama ve el koyma tutanak içerikleri, 05.11.2013 tarihli ihbar tutanağı, Ankara Jandarma Kriminal Laboratuvar Amirliği tarafından düzenlenen 06.12.2013 tarihli raporda ele geçen 330 gram dumansız barutun patlayıcı madde olarak mütala edilmesi ve 06.04.2022 tarihli ek raporda nitelik itibariyle önemsiz nitelikte olmadığına dair görüş bildirilmesi, nicelik itibariyle ise takdirin mahkemeye bırakılmış olması, İlk Derece Mahkemesince ele geçen maddenin önemsiz miktarda olmadığı ve eylemin 5237 sayılı Kanun’un 174 üncü maddesinin birinci fıkrasında kaldığının belirlenmesi karşısında, sanığın tanık R.Ö.’nün beyanının çelişkili olduğuna, tanık beyanı dışında delil olmadığına, yeniden dinlenmesi gerektiğine ,atılı suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiği hususlarına ilişkin temyiz itirazları yönünden hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Ancak, 5237 sayılı Kanun’un 174 üncü maddesinin birinci fıkrasında 24.11.2016 tarihli, 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile suç için öngörülen cezanın alt sınırı ” üç yıldan”, ”dört yıla” çıkarılmıştır.
5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesi gereğince, suç için öngörülen cezanın sonradan yürürlüğe giren bir yasa ile değiştirilmiş olması nedeniyle sanık hakkında lehe olan kanun maddesinin uygulanması gerekmaktedir. Mahkemece hükmün gerekçesinde alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtilmesine karşın, suç tarihinde yürürlükte olan lehe kanun maddesi gereği hapis cezasının alt sınırdan 3 yıl olarak belirlenmesi yerine 4 yıl olarak belirlenmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Sanık … Yönünden,
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle, Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.10.2022 tarihli kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … Yönünden,
Gerekçe bölümünde (B-2) bendinde açıklanan nedenle, Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.10.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.