YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3046
KARAR NO : 2023/8873
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1 E., 2023/109 K.
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Manisa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29.06.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2.Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.04.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın (birinci kez)mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, adli emanette kayıtlı suç eşyasının müsaderesine, karar verilmiştir.
3.Sanık tarafından istinaf isteminde bulunulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 16.01.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aleyhe istinaf bulunmadığından CMK 283/1. maddesi gereğince sanığın neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, aleyhe istinaf bulunmadığından ikinci kez mükerrir hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına, adli emanette kayıtlı suç eşyasının müsaderesine karar verilmiştir.
4. Sanık tarafından temyiz yoluna başvurulması üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.11.2022 tarihli bozma ilamı ile özetle, ele geçen eşyanın 6136 sayılı Kanun kapsamında yasak nitelikte olmaması nedeniyle Türk Ceza Kanunu’nun 297/1-2.cümlesi gereği artırım yapılmasının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 24.01.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aleyhe istinaf bulunmadığından Ceza Muhakemesi Kanunun 283 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince sanığın neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ancak aleyhe istinaf bulunmadığından ikinci kez mükerrir hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına, adli emanette kayıtlı suç eşyasının müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suç sayılan eşyanın baş gardiyan tarafından kendilerine verildiğine, idarenin bu eşyanın suç olup olmadığını bildiğine, beraatine karar verilerek hukuka aykırılığın düzeltilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Bozma üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından ,sanığın ceza infaz kurumunda yasak nitelikte tığ ve jilet bulundurduğu, uzmanlık raporuna göre bu eşyaların 6136 sayılı Kanun kapsamında olmadığı gerekçesiyle, Türk Ceza Kanunu’nun 297 nci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1.Tüm dava dosyası içeriği, İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından tanzim edilen 09.10.2017 tarihli rapor, 25.09.2015 tarihli infaz koruma memurları tarafından düzenlenen rapor ve Dairemizin bozma ilamı içeriği birlikte değerlendirildiğinde, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçunun unsurlarının oluştuğuna dair kabulde ve suç eşyasının 6136 sayılı Kanun kapsamında yasak nitelikte bulunmaması nedeniyle Türk Ceza Kanunu’nun 297/1-2.cümlesi gereği artırım yapılmamasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Ancak, sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 283 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği cezanın 10 ay hapis cezası üzerinden infaz olunacağının belirtilmesi ile yetinilmesi yerine, sonuç ceza olarak 10 ay hapis cezasına hükmedilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
3.Sanık hakkında İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen ilk hükümde sanık hakkında birinci kez mükerrirlik hükümleri uygulanması ve aleyhe istinaf yoluna başvurulmaması karşısında, kazanılmış hak nedeniyle sanık hakkında birinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekirken; sanık hakkında hükmolunan cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildikten sonra, kazanılmış hak nedeniyle ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına şeklinde karar verilmek suretiyle kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi ve hükümde karışıklığa neden olunması hukuka aykırı bulunmuş ise de bu hukuka aykırılıkların Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2-3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 24.01.2023 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi gereği sanık hakkında 10 ay hapis cezasının belirlendiği paragraf çıkarılarak yerine ” Sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak CMK’nın 283/1. maddesi gereğince sanık hakkında hükmedilen cezanın 10 ay hapis cezası üzerinden infazına” ibaresinin eklenmesi, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulandığı paragrafta yer alan ”TCK.nın 58/6. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” cümlesindeki ” ikinci kez” ibaresi hükümden çıkarılmak suretiyle, Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi (2). Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.