YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2947
KARAR NO : 2023/9331
KARAR TARİHİ : 29.11.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/34 E., 2023/66 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Niğde Cumhuriyet Başsavcılığının, tarihli iddianamesi ile sanık hakkında cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, kararı ile ”14 yaşındaki mağdurenin evden kaçarak sanığın gazinosunda çalışmaya başladığı ve personel evinde kaldığı, mağdurenin belli bir süre sanık …’ın gazinosunda çalışmak istememesine rağmen mağdureye karşı cebir ve tehdit kullanmak suretiyle çalışmaya zorlayarak mağdureyi alıkoyduğu, ailesinin bir TV programında kendisini aradığını öğrenen mağdurenin gazinonun personel evinden kaçarak kurtulduğu anlaşılan olayda, eylemin Türk Ceza Kanunu’nun 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası,üçüncü fıkrası (f) bendinde tanımlanan cebir ve tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,” gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
4.Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Niğde 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2023 Karar sayılı kararı ile sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafinin temyiz sebepleri, tanık …’nin görgüye dayalı beyanı olmadığına, sadece katılanın iddiasına göre hüküm kurulduğuna, şüphe sanık lehine yorumlanır ceza genel kuralı gereğince beraat kararı verilmesi gerektiğine, katılanın rızası bulunduğuna, Türk Ceza Kanunu’nun 62 nci maddenin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay;14 yaşındaki mağdurenin evden kaçarak sanığın gazinosunda çalışmaya başladığı ve personel evinde kaldığı, mağdurenin belli bir süre sanık …’ın gazinosunda çalışmak istememesine rağmen mağdureye karşı cebir ve tehdit kullanmak suretiyle çalışmaya zorlayarak mağdureyi alıkoyduğu iddiasına ilişkindir.
2. Sanık, mağdureyi alıkoyma kastı olmadığını, yardım ettiğini beyan ettiği anlaşılmıştır.
3. Mağdure, sanığın internetten … arkadaşlık sitesi üzerinden arkadaşlık isteği gönderdiğini, Aksaray’dan kendisini taksi ile alıp götürdüğünü, iş yeri sahibi olduğu gazinoda çalıştırdığını, hatta müşterilere 18 yaşından büyük olduğunu söylettirdiğini, şikayetçi olduğunu beyan ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/287 Esas, 2013/400 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, isabetsiz bulunmuş ise de; 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesine göre bu hususların Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle Niğde 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.03.2023 sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılarak, yerine “sanığın Niğde 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/287 Esas, 2013/400 Karar sayılı 04.09.2013 tarihinde kesinleşen kararı ile mükerrir olması nedeniyle sanık hakkında verilen cezanın 5237 sayılı Kanun ‘un 58 inci maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik uygulanması ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.