YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2924
KARAR NO : 2023/9172
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/329 E., 2015/584 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık … hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla uygulanan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 27.05.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan dava açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 32.Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; talimatla ifade verdiği, mahkemeye katılma hakkı olduğu ve benzerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, müşteki kredi kartını para çekmek amacıyla ATM’ye taktıktan sonra işlem yapamadığı, kartını alamadığı, olay yerinden ayrılıp daha sonra müşteri hizmetlerini aradığında aynı gün Yapı ve Kredi Bankası Taşdelen Şubesindeki ATM’den 530 TL paranın çekilmiş olduğunu öğrendiği, incelenen kamera görüntülerinden sanığın kimliğinin tespit edildiği, böylece başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. İş bankası yazı cevabından, olay günü 07.23’te 400TL, 07.24’te 100TL, 07.37’de 30TL para çekildiği anlaşılmıştır.
3. Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 05/02/2013 tarihli Uzmanlık Raporunda: güvenlik kamera kayıtlarında hedef gösterilen şahsa ait görüntüler ile mukayese konusu sanık …’ya ait fotoğraflar arasında “benzerlikler” görülmüş, görüntülerin sanık …’ya ait olması kuvvetle mümkün olarak değerlendirilmiştir.
4. 09.01.2012 tarihli tutanakta, olay anına ilişkin güvenlik kamera görüntülerinden elde edildiği anlaşılan bilirkişi raporu incelendiğinde; resimlerdeki şüphelinin daha önce benzer suçlardan işlem gören sanık … olduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
Somut olayda, ATM’ye önceden yapılan müdahale nedeniyle müştekinin olay günü kartını ATM’ye taktığı halde işlem yapamadığı, ATM’nin kartı geri vermediği, olay yerinden uzaklaşan müştekinin kartından rızası dışında para çekildiğini müşteri hizmetleri ile yaptığı görüşmede öğrendiği, incelenen kamera görüntülerinden sanığın kimliğinin tespit edildiği, sanığın suçu kabul etmeyerek karşı taraf zararını gidermediği, atılı suçun sabit olduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
Ancak sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tayin edildiği belirtildiği halde, adli para cezasına esas gün sayısının alt sınırın üstünde hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini isabetli bulunmamış ise de bu hususun 1412 sayılı Kanunun 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Anadolu 32.Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2015 tarihli ve 2014/329 Esas, 2015/584 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 30 tam günün 5 güne, aynı Kanun’un 62 nci maddesi ile belirlenen 25 tam günün 4 güne, 52 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca günlüğü 20.00 TL’den hükmolunan 500,00 TL adli para cezasının ise 80.00 TL’ye indirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.