YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2919
KARAR NO : 2023/9495
KARAR TARİHİ : 04.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/4 E., 2023/269 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karacabey Cumhuriyet Başsavcılığının 24.11.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Karacabey 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine karar verilmiştir.
3. Karacabey 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.11.2022 tarihli ve 2021/1968 Esas, 2022/17682 Karar sayılı kararı ile “… 5237 sayılı Kanun’un 73. maddesi gereğince şikayete bağlı olması ve sanığın uzlaşma talebini kabul etmesi karşısında, 5271 sayılı Kanun’un 253. ve 254. maddeleri gereğince taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun tayin edilmesinin gerekmesi…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Karacabey 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 inci maddesinin ikinci fıkrası, 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi suça konu taşınmaz üzerinde bulunan stabilize yolun eskiden beri var olduğuna, yöre halkı tarafından kullanıldığına, var olan toprağın kamunun alt yapı çalışmaları neticesi muvcudiyetinin vaki olduğuna, ortada suç olmadığına, mahkeme kararının hukuka aykırı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanık …’nun … Gıda Sanayi Ticaret AŞ’nin yetkilisi olduğu, söz konusu şirketin, katılan … Gıda Pazarlama AŞ’ye ait olan Bursa ili Karacabey İlçesi … Köyü 261 ve 262 parsel sayılı taşınmazlardan yol geçirip yolun kullanılması ve taşınmazlara toprak yığınları konularak işgal edildiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
… Gıda Sanayi Ticaret A.Ş (… Fabrikası) yetkilisinin sanık … olduğu, … Gıda Pazarlama A.Ş’e ait olan Bursa ili Karacabey İlçesi … Köyü Alatlı Konak Mevkii 261 ve 262 parsel numaralı taşınmazlarda eskiden beri hayvanların ve traktörlerin geçtiği patika yolların bulunduğu, sanığın yetkilisi olduğu … fabrikasının bu yolları herhangi bir hakka dayanmadan toprak dökmek suretiyle düzleyip genişlettiği ve söz konusu yolların şirketin kamyonları tarafından kullanılması suretiyle katılana ait taşınmazların işgal edildiği tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından ilk derece mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karacabey 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.12.2023 tarihinde karar verildi.