YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2796
KARAR NO : 2023/9503
KARAR TARİHİ : 04.12.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/485 Esas, 2022/497 Karar
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kanun yararına bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 04.03.2016 tarihli iddianamesiyle sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.07.2018 tarihli kararıyla sanığın 2 yıl 6 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiş, kararın temyiz edilmeden kesinleşmesi üzerine kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.12.2021 tarihli kararıyla davanın Ağır Ceza Mahkemesince görülmesi gerektiğinden bahisle kanun yararına bozulmasına karar verilmiştir. Bozma üzerine Antalya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.05.2022 tarihli kararıyla görevsizlik kararı verilmiş ve dosyanın Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; Antalya 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2022 tarihli kararıyla sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçundan 2 yıl 6 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; suç vasfında hataya düşüldüğüne eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna ve suçun uzlaşmaya tabi olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın katılana kendisini banka çalışanı olarak tanıtıp katılandan temin ettiği kredi kartı bilgileri ile katılana ait kredi kartından rızası dışında harcama işlemi gerçekleştirmek suretiyle atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Sanığın suç vasfına ilişkin temyiz isteği yönünden; oluşa, tüm dosya kapsamına ve kanun yararına bozma ilamına göre sanığın yetkilisi olduğu firma çalışanlarının ismiyle katılana kendisini banka çalışanı olarak tanıtıp katılandan temin ettiği kredi kartı bilgileri ile kredi kartından rızası dışında harcama işlemi gerçekleştirdiği anlaşılmakla suç tarihinden sonra 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 158/1-L maddesinin 24.11.2016 tarihinde 6763 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi ile yürürlüğe girmiş olması, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen lehe maddenin uygulanmasına dönük düzenleme göz önüne alınarak sanığın eyleminin lehine olan banka veya kredi kartlarının kötüye kullanma suçunu oluşturduğu ve suçun uzlaşma usulüne tabi olmadığı anlaşıldığından sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2022 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.12.2023 tarihinde karar verildi.