YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2754
KARAR NO : 2023/8626
KARAR TARİHİ : 08.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/242 E., 2023/70 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.06.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunda cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.07.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 29.03.2021 tarihli kararı ile “…Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin “01.01.2020 tarihi itibariyle hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda ….basit yargılama usulü uygulanmaz” bölümündeki “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasanın 38 inci maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiğinden temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedeniyle bozulmasına…” karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.01.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında basit yargılama usûlünün uygulanmasına karar verilmekle hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
5. Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.01.2022 tarihli kararına sanık müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine Mahkemece 19.01.2023 tarihli kararıyla sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 7 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR:
Dava konusu olay, hükümlü sanığın ceza infaz kurumundaki tel örgülerin üzerinden atlayarak firar ettiğine ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. 15.06.2016 tarihli tutanak, sanığın ikrara dayalı savunması ile tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
2. Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının bulunması ve mahkemece tekrar suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmaması nedenleriyle hakkında 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddelerinin ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması talebine yönelik temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
4. Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu 5237 sayılı Kanun’un 141 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hırsızlık suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253 üncü maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı ve UYAP ortamında yapılan araştırmada sanığın adli sicil kaydında yer alan Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/578 Esas, 2012/165 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla bu ilamın tekerrüre esas alınmaması hukuka aykırı bulunmuş, ancak bu hukuka aykırılığın Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2023 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükümde tekerrür uygulamasının yapıldığı (7) numaralı paragrafta yer alan ”..Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2016/244 Esas, 2016/230 Karar sayılı ilamı nedeniyle TCK’nın 58/2 maddesi uyarınca İKİNCİ KEZ” ibaresinin çıkartılarak yerine ”Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/578 Esas, 2012/165 Karar sayılı ilamı nedeniyle TCK’nın 58/2 maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.11.2023 tarihinde karar verildi.