YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2740
KARAR NO : 2023/9174
KARAR TARİHİ : 27.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/432 E., 2022/787 K.
SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla uygulanan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Hatay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dava açılmıştır.
2.Hatay 3.Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
3.Hatay 3.Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 17.05.2022 tarihli kararı ile Ceza İnfaz Kurumunda bulunan sanığın son oturumda hazır edilmesi gerektiği gözetilmeden savunma hakkı kısıtlanması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4.Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2022 tarihli ve 2022/432 Esas, 2022/787 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık herhangi bir temyiz nedeni belirtmemiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, olay günü müşteki …’ın sevk ve idaresindeki araç ile seyir halinde iken sanık …’in içinde bulunduğu araç sürücüsü ile aralarında tartışma çıktığı, tarafların araçtan inerek kavga etmeye başladıkları, sanık …’in müşteki …’a ele geçirilemeyen bıçakla ve eliyle vurduğu, daha sonra kendi aracına zorla bindirerek götürdüğü sokak arasında aracının dikiz aynasını kırdığı ve müştekiyi burada bırakarak olay yerinden ayrıldığı, sanığın böylece cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2.07.03.2013 tarihli olay yeri basit krokisi, görgü ve tespit tutanağında olay günü 23.00 sıralarında meydana gelen darp, bıçakla yaralama ve otoda zarar olayı ile ilgili fiat doblo marka otomobilin sol dikiz aynasının tamamen kırılmış olduğu, başkaca hasarın olmadığı tespit edilmiştir.
3.08.03.2013 tarihli Hatay Antakya Devlet Hastanesinde düzenlenen adli muayene raporunda, müştekinin sol bacak retialde, sol baldır ortasında kesici delici silahla yapıldığı olası muhtemel kesi olduğu, ancak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir olduğu bildirilmiştir.
4.05.04.2013 tarihli fotoğraf teşhis tutanağında, mağdur …, kendisini bıçakla yaralayan şahsın sanık … olduğunu teşhis ettiği imza altına alınmıştır.
5.Sanık, olay günü trafikte aralarında tartışma çıktığı, sonradan anlaşarak barıştıklarını, olay büyümesin diye müşteki … ile birlikte araçla uzaklaştıklarını, zorla araca bindirmediğini beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın müştekiye karşı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu adli muayene raporundan anlaşıldığı üzere ele geçirilemeyen ve silahtan sayılan bıçakla gerçekleştirmiş olması karşısında 5237 sayılı Kanunun 109 uncu maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay ve olgularda belirtilen hususlar dikkate alındığında olay günü aralarında çıkan tartışma neticesi sanığın müştekiyi ele geçirilemeyen bıçakla yaraladıktan sonra zorla kendi aracına bindirip götürdüğü ara sokakta araç sol dikiz aynasını kırdığı ve müştekiyi serbest bıraktığı, sanığın böylece cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği anlaşılmakla yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
Ancak sanık hakkında kurulan hükümde, çocukken işlediği suçtan dolayı verilen mahkumiyet ilamının tekerrüre esas alınması ve adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka mahkûmiyeti bulunmayan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2022 tarihli ve 2022/432 Esas, 2022/787 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükümden 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.