YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2615
KARAR NO : 2023/8274
KARAR TARİHİ : 01.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/2831 E., 2021/143 K.
SUÇLAR : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜMLER : İlk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasına ve sanıkların 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması, onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği ve temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Anamur Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 20.02.2019 tarihli iddianamesi ile sanıkların, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan cezalandırılmaları, haklarında tekerrür hükümlerinin uygulanması talep olunmuştur.
2. Anamur 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2019/185 Esas ve 2019/218 Karar sayılı kararı ile sanıkların, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. İlgili kararın Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin 10.02.2021 tarihli, 2020/2831 Esas, 2021/143 Karar sayılı kararı ile
sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun kabulü ile, sanıkların, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz sebepleri
Atılı suçu işlemediklerine, suç kastlarının olmadığına, suça konu tığın silah niteliğinde olmadığına, bu amaçla kullanmadıklarına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, olay tarihinde Anamur T ipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulanan sanık … tarafından yapılmış Ceza İnfaz Kurumuna girmesi yasak 10 cm uzunluğunda tükenmez kalem sapına monte edilmiş 2 cm uzunluğunda ucu sivri milin, aynı yerde hükümlü olan diğer sanık … isimli şahısta ele geçtiği, bu şekilde her iki sanığın da ceza infaz kurumunda yasak eşya bulundurdukları iddiasına ilişkindir.
2. Sanık …’in havalandırma bahçesinde elinde suça konu tığın görülmesi üzerine, tığa el konulduğuna dair tutanak ve adli emanet makbuzu dosyada mevcuttur.
3. Olay yeri inceleme uzmanı bilirkişi … imzalı bilirkişi raporunda “incelemeye konu suç aletinin 6136 sayılı Kanun kapsamına girmediği, ancak saldırı ve savunmada üstünlük sağlayacağı sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6 ncı maddesinin f (silah deyiminden) bendinin üçüncü bölümüne “saldırı ve savunmada kullanılmak üzere yapılmış her türlü kesici, delici veya bereleyici alet” silah tanımı kapsamına giren aletlerden olduğu, aynı kanunun infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma başlıklı 297 nci maddesinin b fıkrası “her türlü saldırı ve savunma araçları..” maddesine göre değerlendirilebileceği” şeklinde görüş bildirildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Sanıkların temyiz talepleri yönünden;
Dosyadaki olgular itibari ile, olay tarihinde Anamur T ipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanık …’in tığ çalışması yaptığının görülmesi üzerine A-1 koğuşuna girildiği, sanık …’den tığ olarak nitelendiren Ceza İnfaz Kurumuna girmesi yasak 10 cm uzunluğunda tükenmez kalem sapına monte edilmiş 2 cm uzunluğundan ucu sivri milin alındığı, aynı oda da kalan diğer hükümlü sanık … bu aleti kendisinin yaptığını beyan ettiği, suça konu aletin “TCK’nun 6. maddesinin f (silah deyiminden) bendinin 3. bölümüne “saldırı ve savunmada kullanılmak üzere yapılmış yapılmış her türlü kesici, delici veya bereleyici alet” silah tanımı kapsamına giren aletlerden olduğunun” tespit olunması karşısında, sanıkların eylemlerinin sabit olduğu anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesinin kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin 10.02.2021 tarihli, 2020/2831 Esas, 2021/143 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN AYRI AYRI ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anamur 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.