Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/2599 E. 2023/8848 K. 21.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2599
KARAR NO : 2023/8848
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/287 E., 2023/56 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İskenderun Cumhuriyet Başsavcılığının 24.05.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiştir.
3. İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2014 tarihli kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 31.03.2022 tarihli kararı ile suç vasfı yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma Üzerine; İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği suçun sübutuna, unsurlarının oluşmadığına ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, yol şantiyesi yapım işinin patronu olan dava dışı M.S.’den alacaklı olan sanık ile temyiz dışı sanıklar … ve …’in, alacaklarını istemek üzere İskenderun’daki şantiyeye gittikleri, patronu bulamayınca ertesi gün tekrar şantiyeye giden sanıkların patronu yerinde bulamayınca “Patronunuz gelene kadar buradan kimse çıkamaz.” dedikleri, şantiye çalışanı olan müştekinin, şantiyeden çıkmak istemesi üzerine, sanığın müştekiyi darp ettiği, müştekinin ilerleyen saatlerde bir fırsatını bularak şantiyeden kaçarak uzaklaştığı iddiasına ilişkindir.
2. İskenderun Devlet Hastanesince düzenlenen 19.02.2012 tarihli adli muayene raporuna göre, müştekinin mevcut yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olduğu ve hayati tehlikesinin bulunmadığı belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen adli muayene raporu, müşteki nin anlatımları, sanık savunmaları ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın atılı suçu temyiz dışı sanıklar ile fikir ve eylem birliği içerisinde işlediklerine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların düzeltme hususu dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Ancak, sanık hakkında kurulan hükümde, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 326 ncı maddesinin son hükmü uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezasının 1 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden infaz olunacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiş, bu hususun 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2023 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un

321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün dördüncü fıkrasında yer alan ” 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin çıkarılarak yerine “cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.