Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/2560 E. 2023/8889 K. 21.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2560
KARAR NO : 2023/8889
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/50 E., 2022/178 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibariyle temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gölpazarı Cumhuriyet Başsavcılığının 17.03.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmiştir.
3. Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.02.2022 tarihli kararı ile “… temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 inci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Bozma üzerine yapılan yargılama sonucuna göre; Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; kendisinin teslim olduğuna, hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine, suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Gölpazarı Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın cezasını çekmekte iken, 02.03.2016 günü saat 12:55’de gönderildiği 7 günlük özel izninden 09.03.2016 günü saat 12:55’de dönmesi gerekirken dönmediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Hendek İlçe Emniyet Amirliği görevlilerince düzenlenen 05.04.2016 tarihli tutanağa göre; sanığın kendiliğinden teslim olmadığı yakalandığı anlaşıldığından sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2. İzin belgesi ile Gölpazarı Açık Ceza İnfaz Kurumu tarafından tutulan tutanak ve sanık ikrarı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın davaya konu fiili gerçekleştirdiği anlaşılmış ve sanığın mahkûmiyeti yönünde kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve tebliğ edildiği anlaşılmakla, kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2022 tarihli tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen; sanık hakkında 18.05.2016 tarihli kararda tekerrür hükümlerinin ikinci kez uygulandığının belirtilmediği ve bu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanığın kazanılmış hakkı olduğu gözetilmeksizin 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 326 ncı maddesinin son hükmüne aykırı davranılarak ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2022 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün (6) ıncı fıkrasında yer alan “…İKİNCİ KEZ…” ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.