Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/2278 E. 2023/9541 K. 05.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2278
KARAR NO : 2023/9541
KARAR TARİHİ : 05.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/1 E. 2023/57 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red/ Onama

Sanık …’nın yüzüne tefhim edilen hükmü temyiz etmediği belirlenerek sanık … ile sınırlı inceleme yapılmıştır.
Sanık … hakkında bozma üzerine kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz eden sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, ancak Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin süresinden sonra olup reddi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Araç Cumhuriyet Başsavcılığının 21.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Araç Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmiştir.
3. Araç Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8.Ceza Dairesi’nin 19.12.2022 tarihli kararı ile mahkumiyet kararı verilmesi yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine; Araç Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16.03.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçun unsurlarının oluşmadığına ve hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, sanık …’nın eşi ile aralarında duygusal ilişki bulunan katılanın, sanıklar … ve … tarafından zorla araca bindirilmek suretiyle işyerinden alınarak ormanlık araziye götürüldüğü, darp edildikten sonra bayılması üzerine araçla evinin önüne bırakıldığı iddiasına ilişkindir.
2. Adli Tıp Kurumunca düzenlenen 25.12.2013 tarihli raporda, katılanın mevcut yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olmadığı, orta (2.) derecede nazal fraktür olduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
1-Cumhuriyet savcısının temyiz talebi yönünden;
Son celsede hazır bulunması nedeniyle 16.03.20213 tarihinde usulüne uygun tefhim edilen hükmü, 1412 sayılı Kanunun 310 uncu maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 14.04.2023 tarihinde temyiz eden Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
2-Sanığın temyiz sebepleri yönünden;
Sanık hakkında temel ceza tayin edildikten sonra 5237 sayılı Kanunun 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (a ve b) fıkraları uyarınca arttırım yapılırken bir kat arttırılarak 4 yıl 6 ay hapis cezası tayin edilmesi yerine yarı oranında arttırılarak 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen adli rapor, katılan anlatımları ve sanık savunmaları ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın, silahla ve temyiz dışı sanık … ile birlikte atılı suçu işlediklerine dair mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmemiş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri hususu dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir.

V. KARAR
1.Cumhuriyet savcısının temyiz talebi yönünden
Son celsede hazır bulunması nedeniyle 16.03.20213 tarihinde usulüne uygun tefhim edilen hükmü, 1412 sayılı Kanunun 310 uncu maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 14.04.2023 tarihinde temyiz eden Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın sekizinci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanunun 317 nci maddesi gereğince REDDİNE,

2. Sanığın temyiz sebepleri yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Araç Asliye Ceza Mahkemesinin 16.03.2023 tarihli kararında sanığın temyiz itirazları ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri hususu dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.