YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2171
KARAR NO : 2023/9448
KARAR TARİHİ : 04.12.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/676 E., 2023/429 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının 09.03.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.11.2015 tarihli kararı ile sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5 ay hapis cezası ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Mahkemenin, 26.11.2015 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.11.2022 tarihli kararı ile uzlaşma girişiminde bulunulmadan yazılı şekilde hüküm kurulması, nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma sonrası Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.04.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5 ay hapis cezası ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği , usûl ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın katılanlara ait 300 ve 294 parsel sayılı taşınmazlarda bulunan 2,50 m derinliğindeki drenaj kanalına 50 cm çapında boru döşediklerini ve üstünü doldurarak yol haline getirdikleri ve yol olarak kullandığı iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
Suçun temadi etmiş olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianame tarihi olan 09.03.2015 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1. Sanık hakkında kurulan hükümde, 15.10.2015 tarihli bilirkişi raporuna göre, katılanlara ait 294 nolu parselin kuzey batısında ve 300 nolu parsellerin kuzeyinde sanıklar tarafından menfez yapılıp üstünün toprakla kapatılmış olduğu, dava konu parsellerin kuzey sınırında daimi bir yol mevcut olmadığı, yolun 273 metre kare olduğu, ayrıca menfezin 2.68 metre karesinin katılanlara ait 294 sayılı parselde 0.65 metre karesinin 300 sayılı parselde kaldığının belirtilmesi karşısında; sanığın herhangi bir hakka dayanmaksızın katılanlara ait taşınmazların bir kısmını zapt etmek ve katılanların yararlanmasına engel olmak suretiyle üzerine atılı hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği anlaşıldığından hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.04.2023 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.12.2023 tarihinde karar verildi.