YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2047
KARAR NO : 2023/8653
KARAR TARİHİ : 08.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1202 E., 2022/2056 K.
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.11.2020 tarihli iddianamesiyle sanıkların 6136 sayılı ateşli silahlar ve bıçaklar ile diğer aletler hakkında Kanun’a (6136 sayılı Kanun) muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2.Kayseri 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.04.2021 tarihli kararı ile sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ayrı ayrı 5 yıl 10 ay hapis ve 20.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
3.Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 15.09.2022 tarihli kararı ile duruşmasız olarak yapılan inceleme neticesi sanıklar hakkında istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık … müdafinin temyiz isteği; sanığın silahları satmak niyetinde olmadığı, eksik inceleme yapıldığına ilişkindir.
B.Sanık … müdafinin temyiz isteği, tabancaların sanığın abisi Sertan’a ait olduğu, sanığın suçu üstlendiği, mahkemenin gerekçesinin hatalı olduğu, 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrasından hüküm kurulması gerektiği, alt sınırdan uzaklaşılma gerekçesinin belirtilmediğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 34 ve 230 uncu maddeleri ve Ceza Genel Kurulunun 11.06.2019 tarihli ve 2018/16-573 Esas, 2019/466 Karar sayılı kararı uyarınca hükmün gerekçesinin, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığa yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması ve 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinde yazılı hususları kapsaması gerekirken, bu kurallara uyulmaksızın gerekçesiz olarak yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanıklar müdafilerinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 15.09.2022 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Teblignameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.11.2023 tarihinde karar verildi.