YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2040
KARAR NO : 2023/9198
KARAR TARİHİ : 28.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1397 E., 2022/2514 K.
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Amasya Cumhuriyet Başsavcılığının 30.05.2019 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi, 12.03.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Mahkemece verilen bu kararın, sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine, Samsun Bölge Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 21.05.2021 tarihli kararı ile ”…Suça konu dosyada fotoğrafı bulunmayan, mahkeme hakimi tarafından getirtilerek incelenmeyen ve bilirkişi raporu aldırılmayan makas hakkında bilirkişi raporu alınarak soncuna göre Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2016/16-706 Esas 2018/266 karar numaralı 05/06/2018 tarihli ilamı dikkate alınarak sanık hakkında hüküm kurulması yoluna gidilmesi yerine suça konu makasla ilgili bilirkişi raporu aldırılmaksızın ve suça konu makasın firarı ne şekilde kolaylaştıracağı açıklanmaksızın sanık hakkında TCK’nın 297/2-a,b maddeleri uyarınca cezaya hükmolunması…” nedeniyle sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozmaya uyularak; Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi, 21.03.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
5. Mahkemece verilen bu kararın, sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 26.10.2022 tarihli kararı ile yerel mahkemece verilen hüküm kaldırılarak, sanığın, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesi gereğince istinaf yoluna yanlız sanık lehine başvurulmuş ise önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamayacağı, iş bu dosyada yanlızca sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulduğu, İlk Derece Mahkemesince neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu sebeple sanığın istinaf başvurusu sonucu daha ağır cezaya hükmedilemeyeceği gözetilerek sanığın neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü;
Dava konusu olay, Amasya E Tipi Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunan sanığın koğuşunun değiştirildiği sırada üst ve eşya araması yapılırken eşyalarının arasında kurumda yasak olan bir adet ucu sivri, küçük makas bulunduğu iddiası ile açılan dava da sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 297 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen “Firarı kolaylaştırıcı her türlü alet ve malzeme” ve (b) bendinde belirtilen “Her türlü saldırı ve savunma araçları” niteliğindeki makası ceza infaz kurumuna sokmak, bulundurmak ve kullanmak suretiyle üzerine yüklenen suçu işlediği anlaşılarak cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü;
Ceza infaz kurumunda silah tanımına uyan makası bulunduran sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 297 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında olduğu gerekçesiyle ilk derece mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Suça konu aletin temin edilmesinin veya bulundurulmasının ayrı bir suç oluşturmadığının, ancak 5237 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi kapsamında kaldığının tespit edilmesi durumunda, aynı Kanun’un 297 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi tatbik edilmelidir.
2. Bu nedenle ceza infaz kurumunda 5237 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi kapsamında silah tanımına uyan makası bulunduran sanığın temyiz itirazları yerinde görülmeyerek kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair 30.05.2019 tarihli ilk karara karşı aleyhe temyiz bulunmadığından sanık hakkında kurulan hükümde, 5271 sayılı Kanun’ın 283 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezasının 10 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerekirken, sonuç cezanın 10 ay hapis cezası olarak belirlenmesi hukuka aykırı görülmüş ise de; bu hususun 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün 3 numaralı bendinde açıklanan nedenlerle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 26.10.2022 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi gereği hüküm fıkrasından kazanılmış hak uygulamasının yapıldığı 5 numaralı paragrafın çıkartılarak yerine “5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanığın cezasının 10 ay hapis cezası üzerinden infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle; Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.11.2023 tarihinde karar verildi.