YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2026
KARAR NO : 2023/9330
KARAR TARİHİ : 29.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/450 E., 2022/1964 K.
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bucak Cumhuriyet Başsavcılığının 01.09.2020 tarihli iddianamesi ile sanığın iftira suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Bucak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2020 tarihli kararı ile sanığın iftira suçundan beraatine karar verilmiştir.
3. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 20.10.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması sanığın iftira suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, iftira kastı olmadığına, işyerine yaptığı masraflar nedeniyle kira sözleşmesinin içeriğine yönelik itirazda bulunmak istediğine, yanlış anlaşılma olduğuna, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanık …’un mağdur …’a ait Bucak ilçesinde bulunan işyerinde kiracı olduğu, 01/04/2017 tarihinde kira sözleşmesini yeniledikleri, sözleşmenin mağdur … tarafından hazırlanarak getirildiği, sanığın kira sözleşmesini ve tahliye taahhütnamesini imzaladığı, daha sonra işyerini boşaltmaması üzerine mağdurun Bucak İcra Müdürlüğüne kiralanan taşınmazın tahliyesi için başvuruda bulunduğu ancak sanığın kira sözleşmesinin altındaki imzanın kendisine ait olmadığını, sözleşmeyi imzalanmadığını belirterek mağdur hakkında Bucak Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikayette bulunduğu, bunun üzerine mağdur hakkında özel belgede sahtecilik suçundan soruşturma yapıldığı ve sonucunda kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği ve bu suretle sanığın iftira suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Aydın Jandarma Kriminal Laboratuvar Amirliğinden alınan 09.07.2020 tarihli rapora göre, 01.04.2017 başlangıç tarihli kira sözleşmesindeki … adına atfen atılı bulunan imzanın sanık … Avcının el ürünü olmasının kuvvetle muhtemel olduğu tespit edilmiştir.
3. Mağdur … hakkında özel belgede sahtecilik suçundan 01/09/2020 tarihinde ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmıştır.
4. Sanık, ilk olarak kira sözleşmesi içeriğini gördüğünde böyle bir sözleşme imzalamadığını beyan ettiğini ancak daha sonra alınan kriminal raporda imzanın kendisine ait olduğu tespit edilince mağdurun sözleşmedeki demirbaş kısmını sonradan doldurmuş olduğunu anladığını, imzaya itirazının sözleşme içeriğinden kaynaklandığını beyan ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Mahkemesince gerekçesi gösterilmek suretiyle lehe hükümlerin uygulanmadığı anlaşılmakla, hükümde bu hususta hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Olaylar olgular bölümünde belirtilen hususlar ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı iftira suçunu işlediğine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 20.10.2022 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bucak 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.