YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1677
KARAR NO : 2023/5183
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2006/486 E., 2009/1918 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Gaziosmanpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2009 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanığın, yokluğunda verilen hükme eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 42 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay’a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 09.02.2023 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda 22.12.2009 tarihli mahkumiyet hükmünün 09.02.2010 tarihinde Ceza İnfaz Kurumunda tebliğ edildiği hükümde kanun yollarına başvuru süresi ve şekli belirtilmediği gibi 5271 sayıl Kanun’un 35 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca usulüne uygun tebligatın usulüne uygun yapılmadığı tespit edilmiş ise de; sanığın cezaevinden 04.01.2017 tarihinde uzlaşma hükmünden faydalanma talebinde bulunduğu, 09.01.2017 tarihinde mahkemece talebin reddine kararı verildiği, usulüne uygun tebliğ yapıldığı halde kanun yoluna başvurmadığı, bu şekilde hükmü öğrendiği anlaşılmakla, sanığın hükümden haberdar olduktan uzun bir süre sonra 20.12.2021 tarihinde eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu buna ilişkin verilen 31.01.2022 tarihli talebin reddine dair ek karara itirazda bulunduğu, görevli üst mahkemesince itirazının reddedildiği, daha sonra 30.01.2023 tarihinde eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu mahkemesince 09.02.2023 tarihli ek karar verilmesi karşısında, 22.12.2009 tarihli hükümde kanun yollarına başvuru süresi ve şekli belirtilmediği gibi 5271 sayılı Kanun’un 35 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca usulüne uygun tebligatın usulüne uygun yapılmadığı tespit edilmiş ise de; sanığın mahkumiyet hükmüne 04.01.2017 tarihli dilekçesiyle muttali olduğu belirlenmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamedeki görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yokluğunda verilen hükmü karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün,1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanığın haklı bir sebebe dayanmayan eski hale getirme ve temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Esası incelenmeyen dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.