Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/1652 E. 2023/8284 K. 01.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1652
KARAR NO : 2023/8284
KARAR TARİHİ : 01.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/1211 E. 2023/516 K.
SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığının, 14.03.2014 tarihli iddianamesi ile sanıkların, çocuğa karşı, birden fazla kişi birlikte, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüs suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2014/161 (E) ve 2015/608 (K) sayılı kararı ile sanıkların, çocuğa karşı, birden fazla kişi birlikte, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüs suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.

3. İlgili kararın, sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 2020/1421 Esas, 2022/15462 Karar sayılı kararı ile ”Sanıkların, olay tarihinde 18 yaşından küçük olan mağduru, hile ile araca bindirmeye çalışma şeklindeki eylemlerinin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) ve (f) bendi, 35 inci maddelerinde düzenlenen, çocuğa karşı, birden fazla kişi birlikte, hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu ve somut olayda suçun birden fazla nitelikli halinin gerçekleşmiş olması nedeni ile sanıklar hakkında cezalandırma yapılırken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 3 üncü ve 61 inci maddeleri gereğince, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) ve (f) bendi, 35 inci maddeleri gereğince mahkumiyetlerine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu” belirtilerek, kazanılmış hakları saklı tutularak bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2023 tarihli, 2022/1211 E. 2023/516 Karar sayılı kararı ile sanıkların, çocuğa karşı, birden fazla kişi birlikte, hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326/son. maddesi gereğince kazanılmış hakları gözetilerek hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezalarının 1 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların Temyiz Sebepleri
Atılı suçu işlememelerine rağmen, mahkemenin eksik araştırma ile haklarında mahkumiyet kararı vermesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; olay günü mağdurun evinin önüne giderek kendilerini polis olarak tanıtan sanıkların, mağduru araca bindirmeye çalıştıkları sırada mağdurun komşusunun olaya müdahalesi üzerine olay yerinden uzaklaştıkları iddiasına ilişkindir.
2. Mağdurun komşusu olan O.Ç tanık olarak alınan ifadesinde “Sanıkların, mağduru araca bindirmeye çalıştıklarını, mağdurun polisseniz kimlik gösterin dediğini duyunca yanlarına gittiğini, kendisinin de olaya dahil olduğunu ve kimlik sorduğunu, bunun üzerine sanıklardan birinin mağduru tekrar zorladığını ancak kendisinin izin vermeyerek gidin dediğini, akabinde sanıkların oradan ayrıldığını” beyan etmiştir.
3. Olay yerini gösterir kamera kayıtları incelendiğinde, 23 ** 446 plaka sayılı aracın … önüne gelerek park ettiği, araçtan inen şahsın bir süre sonra mağdur ile aracın yanına geldiği, bir müddet aracın yanında konuştuktan sonra mağdurun aracın kapısını kapatarak ikametine yöneldiği, daha sonra sanıklardan birinin mağdurun arkasından gittiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
A.Sanıkların Temyiz Sebepleri Yönünden
Dosyadaki olgular itibari ile, sanıklar … ve …’ın, temyiz dışı sanık … ile birlikte mağdurun evinin önüne araç ile geldikleri, …’in mağduru almak için apartmana girip evine çıktığı, diğer sanıklar … ve …’in de araçta bekledikleri, kapıyı çalan …’in, mağdura kendisini polis olarak tanıtmak suretiyle birlikte karakola gitmeleri gerektiğini söylediği, bu şekilde mağdurun, … ile birlikte aşağıya indiği, araca bineceği sırada araçta diğer sanıkları gören mağdurun, polis kimliklerini görmek istediğini belirterek araca binmeyi reddettiği, sanıkların kimlik yok diyerek mağduru araca binmeye zorladıkları, bu sırada tarafların tartıştığını gören mağdurun komşusu tanık …’ın müdahalesi üzerine sanıkların mağduru alamadan uzaklaştıkları, bu şekilde sanıkların, aynı fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, olay tarihinde 18 yaşından küçük olan mağduru, hile ile araca bindirmeye çalıştırdıkları anlaşılmakla; mahkemenin, sanıkların eyleminin sabit olduğuna dair kabulünde herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
B.Diğer Yönlerden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2023 tarihli, 2022/1211 E. 2023/516 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin ayrı ayrı reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.