YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1370
KARAR NO : 2023/8892
KARAR TARİHİ : 21.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/41 E., 2023/21 K.
SUÇ :Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sanık hakkında Emirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 22.06.2015 tarihli iddianamesi ile köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
2. Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 15.400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2016 tarihli kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.10.2022 tarihli kararı ile ”…seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.01.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavü suçundan 15.400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Suçtan zarar gören Hazine vekilinin temyiz isteği; vekalet ücretine hükmedilmediğine ilişkindir.
2.Sanık müdafiilerinin temyiz isteği; suçu işlemediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın … köyü 134 ada 188 nolu parselin 300,44 m2’sine 134 ada 205 nolu parselin 1063,97 ve 1383,48 m2’sine 134 ada 178 nolu parselin 790,24 m2’sine taş blok dökerek fiilen kullanmak suretiyle meraya tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
A.Suçtan zarar gören Hazine vekilinin temyiz isteği yönünden;
Duruşma gününden haberdar edildiği halde katılma talebinde bulunmayan ve bu nedenle katılan sıfatını almayan şikayetçi Maliye Hazinesi’nin hükmü temyize yetkisi bulunmadığı anlaşılmıştır.
B.Sanık müdafiilerin temyiz isteği yönünden;
1.Bilirkişi raporu, olay yeri görgü ve tespit tutanağı, sanık savunması, tapu kayıtları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın meraya taş blok dökerek fiilen kullanmak suretiyle tecavüz ettiği toplanan tüm delillerle sabit olduğundan sanık müdafiilerin, suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekilinin ve sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen 5237 sayılı Kanun’da cezaların içtimanın düzenlenmediği gözetilmeden, sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezalarının toplanmasına karar verilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
A. Duruşma gününden haberdar edildiği halde katılma talebinde bulunmayan ve bu nedenle katılan sıfatını almayan şikayetçi Maliye Hazinesi’nin hükmü temyize yetkisi bulunmadığı cihetle, şikayetçi temsilcisinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi uyarınca uygulanması gereken Ceza Muhakemeleri Usulû Kanunu’nun 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Gerekçe bölümünde (B) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.01.2023 tarihli kararına yönelik sanık müdafiilerinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında hükmün 5 inci fıkrası çıkartılarak yerine “sanığa sonuç olarak verilen 154 tam gün hapisten çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak günlüğü takdiren 20,00 TL’den hesaplanmak suretiyle sanığın 15.000,00 TL ve 400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.