YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1351
KARAR NO : 2023/8475
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022//619 E., 2023/145 K.
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Esastan Red ile Hükmün Onanması
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kağızman Cumhuriyet Başsavcılığının 25.03.2017 tarihli iddianamesi ile sanığın iftira suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Kağızman Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.10.2017 tarihli kararı ile sanığın iftira suçundan 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 24.01.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafinin lehe istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek evrak üzerinden yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanığın iftira suçundan beraatine karar verilmiştir.
4. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 24.01.2019 tarihli kararının Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.09.2022 tarihli ilamı ile sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sonucunda Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 15.02.2023 tarihli kararıyla sanığın 3 yıl 10 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, önceki hükümde aleyhe istinaf bulunmadığından 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz istemi, müştekiler ve katılan ile sanık arasında iftira atılmasını gerektirecek husumet bulunmadığına, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın dosya kapsamında tanık olarak bulunan H.Ö.’nün telefonundan, müştekiler ve katılan hakkında işlemediklerini bildiği halde uyuşturucu madde ticareti yaptığı yönünde ihbarda bulunarak soruşturma geçirmelerine sebebiyet verdiği kabul edilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince verilen ilk hükümde sanığın eyleminin Anayasal şikayet hakkı kapsamında kaldığından bahisle beraat kararı verildiği, fakat bu hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay denetiminden geçerek bozulması üzerine sanığın eylemi sebebiyle mahkumiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
23.08.2016 tarihinde 0543 *** ** 77 numaralı numaradan polis ihbar hattının aranarak dosya kapsamında müştekiler ve katılan hakkında uyuşturucu ticareti yapmak ve terör örgütüne destek sağladıkları iddiasıyla ihbarda bulunulduğu, yapılan araştırmada söz konusu hattın H.Ö. adlı şahsa ait olduğunun belirlendiği, şahsın alınan ifadesinde sanık ile aynı şantiyede çalıştığını, olay günü babasını arayacağını söyleyerek telefonunu istediğini kendisininde verdiği, akşam saatlerinde telefonunu incelerken polisin arandığını görmesi üzerine polis ihbar hattını aradığını ve gündüz saatlerinde yapılan görüşme ile ilgili bilgi almak istediğini söylediğini beyan ettiği, tanığın iddiasına ilişkin olarak araştırma yapıldığında H.Ö.’nün aynı gün akşam sıralarında polis ihbar hattını arayarak gün içinde aranan olayla ilgili bilgi istediğine ilişkin görüşme kayıtlarına ulaşıldığı, sanığın alınan ifadesinde tanığı tanımadığını beyan etmesine rağmen tanığa talimat yoluyla yaptırılan teşhiste sanığı teşhis ettiği ve bir takım müştekilerin alınan beyanlarında özellikle sanığın babası ile aralarında husumet bulunduğuna dair beyanları birlikte değerlendirildiğinde, istinaf mahkemesinin suçun sübut bulduğuna dair mahkumiyet kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış olup sanık müdafinin müştekiler ve katılan ile sanık arasında iftira atılmasını gerektirecek husumet bulunmadığına, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 15.02.2023 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kağızman Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.