Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/13 E. 2023/4983 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/13
KARAR NO : 2023/4983
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/513 E., 2015/489 K.
SUÇ : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Ceza Genel Kurulu’nun 18.02.2014 gün, 2013/8-130 Esas, 2014/71 Karar ve 14.01.2014 gün, 2013/8-222 Esas, 2014/6 Karar sayılı kararları gözetilerek; suçtan zarar gören Maliye Hazinesi’nin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, 5271 sayıl Kanun’un 237 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davaya katılmasına karar verilerek inceleme yapılmıştır,
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ağrı Cumhuriyet Başsavcılığının 22.10.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2.Ağrı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.06.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca hapis cezasından çevrili 3000 TL ve doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanığın temyiz istemi suçu işlemediğine, keşif yapılması gerekip suça konu taşınmazın vasfının belirlenmesi gerektiğine kararın eksik incelemeyle verildiğine, hakkında lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye ilişkindir.
2.Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istemi kovuşturma aşamasında davadan haberdar edilmeleri gerektiğine davaya katılma taleplerinin bulunduğuna, verilen cezanın az ve caydırıcılıktan uzak olduğuna katılan olarak kabul edilip vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine vesaireye ilişkindir.

III. GEREKÇE
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 26.01.2023 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 64 üncü maddesinin 1 inci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

IV. KARAR
1.Ceza Genel Kurulu’nun 18.02.2014 gün, 2013/8-130 Esas, 2014/71 Karar ve 14.01.2014 gün, 2013/8-222 Esas, 2014/6 Karar sayılı kararları gözetilerek; suçtan zarar gören Maliye Hazinesi’nin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, 5271 sayılı Kanun’un 237 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davaya katılmasına karar verilmiştir.
2.Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ağrı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.06.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.