YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1255
KARAR NO : 2023/4796
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/420 E., 2023/55 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında Yargıtay bozma ilamı üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Elmalı Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14.02.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27.06.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmolunan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karar itiraz olunmadan 07.07.2014 tarihinde kesinleşmiştir.
3. Sanık hakkında denetim süresi içerisinde, kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulması üzerine Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 10.07.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında kurulan hüküm açıklanarak, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.
4. Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 01.06.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hükmün gerekçe içermediği yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma üzerine Antalya 9. Asliye Ceza Ceza Mahkemesi’nin 13.01.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; suçun sübutuna, suçun unsurlarının oluşmadığına, delil bulunmadığına, lehe hükümler uygulanması gerektiğine, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İncelemeye konu olay; temyiz dışı sanık … ile evli olan mağdurenin evini terk edip 2 yaşındaki çocuğu ile birlikte babası …’nın evine gittiği, …’ın mağdureyi barışmaya ikna etmek amacıyla kaçırmaya karar verip, arkadaşı olan sanık … ve temyiz dışı sanıklar …, …, … ile birlikte olay günü sabah 08: 20 sıralarında araçla Osman’ın evine gittikleri, mağdurenin kapıyı açması ile birlikte sanıkların içeri girip mağdurenin kolundan tutup zorla araca bindirmeleri, seyir halindeyken …’ın konuşarak mağdureyi ikna ettiği ve birlikte önce …’ün evine gittikleri, daha sonra ise …’in evine giderek bir gün burada kaldıkları, iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın mağdureyi, olay tarihinde sabah saatlerinde 08:20 sıralarında diğer temyiz dışı sanıklarla birlikte zorla araca bindirip götürmesi akabinde mağdurenin babasının aynı gün 08:30’da, 155 ihbar hattını arayarak durumu bildirdiğinin Olay Tutanağı ile sabit olması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 110 uncu maddesinde düzenlenen ”soruşturmaya başlanmadan önce serbest bırakma”şartının gerçekleşmediği halde 5237 sayılı Kanun’un 110 uncu maddesinin sanık hakkında uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Sanığın suç işleme eğilimi ve kişiliği ile tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; lehe hükümlerin uygulanması hususuna ilişkin Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.01.2023 tarihli kararında, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Mağdurenin anlatımını doğrulayan yaralanmasına ilişkin Adli Muayene Rapor’u, Olay Tutanağı ve mağdur …’nın beyanı ile sanığın tevilli ikrarı karşısında, sanık müdafiinin bu yöndeki temyiz gerekçeleri yerinde görülmemiştir.
4. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.01.2023 tarihli kararında, sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri konusu husus dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 14.06.2023 tarihinde karar verildi.