YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1218
KARAR NO : 2023/5144
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/483 E., 2022/1020 K.
SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla uygulanan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu, temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Dikili Cumhuriyet Başsavcılığının 24.07.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında cinsel amaçlı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dava açılmıştır.
2. Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2013 tarihli kararı ile sanık hakkında cinsel amaçlı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararı verilmiştir.
3. Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2013 tarihli kararının Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 16.09.2021 tarihli kararı ile cinsel amaçlı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sabit olduğu halde beraat kararı verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Dikili 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.11.2022 tarihli ve 2022/483 Esas, 2020/1020 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel amaçlı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafinin temyiz isteği; mahkumiyete yeterli delil olmadığı, hatalı karar verildiği ve benzerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, olay günü sanık ile vakit geçiren mağdurun, motorbisiklet ile gezerken bir süre sonra inmek istediği halde sanığın engel olmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanıkla tanışan ve gün boyu vakit geçiren mağduru akşam evine bırakan sanığın mağduru cep telefonundan tekrar arayarak konuşmak için çağırdığı, motorbisiklete binen mağdurun bir süre sonra eve dönmek istemesine rağmen sanığın motorbisikleti hızla sürmeye devam ettiği, ”sahilde bira içeceğiz sonra eve gidersin” dediği, ıssız ve ışıkları yanmayan toprak bir yola doğru girmesi üzerine mağdurun bağırmaya başladığı ve kendisini motorbisikletten attığı, mağdurun yanına giden sanığın mağduru saçından tutarak yerde sürüklediği, bağırmaya çalışan mağdurun ağzını kapatarak tehdit ettiği, aralarında arbede çıktığı, fırsatını bulan mağdurun sitenin tel örgülerinden atlayarak site içerisine geçtiği, tanıklar … ve …’ın ikametine sığındığı, sanığın böylece cinsel amaçlı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda, mağdurun aşamalardaki tutarlı beyanı ile olay sırasında mağdurenin evlerine sığındığı görgü tanıkları … ve …’ın beyanları ile alınan doktor raporunun mağdur beyanı uyumlu olduğu anlaşılmakla yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve sanık müdafinin mahkumiyete yeterli delil olmadığına dair yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Dikili 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.11.2022 tarihli ve 2022/483 Esas, 2020/1020 Karar sayılı kararında sanık ve sanık müdafince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve sanık müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.