Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2023/1098 E. 2023/5363 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1098
KARAR NO : 2023/5363
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2008/119 E., 2008/216 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Hükümlü hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 23.11.1993 tarihli iddianamesiyle hükümlü hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (765 sayılı Kanun) 299 uncu maddesinin ikinci fıkrasının üçüncü bendi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2.İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.10.1995 tarihli kararı ile hükümlü hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 765 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 5 yıl 11 ay 14 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Hüküm temyiz edilmeksizin 14.11.1996 tarihinde kesinleşmiştir.
3.İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın uyarlama talebi üzerine, İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.06.2008 tarihli kararı ile hükümlü hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü müdafinin temyiz isteği, somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Balıkesir Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan hükümlünün, tedavi için temyiz dışı iki hükümlü ile İzmir iline cezaevi aracı ile kolluk görevlileri nezaretinde gönderildikleri, cezaevi aracı İzmir Adliyesi önünde durduğu anda, hükümlünün temyiz dışı sanık Mehmet Hakan Dinçer ile kolluk görevlilerine ikram ettiği süt ve bisküvinin uyuşturucu etkisinden faydalanarak, kelepçeyi açıp cezaevi aracından kaçarak firar etmek suretiyle atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin hükümlü tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, temyiz edilmeksizin kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9 uncu maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu kurulan hükümde herhangi bir hukuka aykırılık görülmediği anlaşıldığından, hükümlü müdafinin somut bir nedene dayanmayan temyiz talebi reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.06.2008 tarihli ve 2008/119 Esas, 2008/216 Karar sayılı kararında, hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebebi ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlü müdafinin temyiz sebebinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2023 tarihinde karar verildi.