YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1097
KARAR NO : 2023/5280
KARAR TARİHİ : 21.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 11.03.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.01.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 500,00 TL ve 50,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; sübuta, kesinleştirme işleminin doğru olmadığına ve saire ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın tebliğ tarihinde askerde olması nedeniyle 7201 sayılı
Tebligat Kanunu’nun 21 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca muhtara yapılan tebliğ işleminin aynı Kanun’un 14 üncü maddesinin birinci fıkrası ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 22 inci maddesi hükümleri uyarınca kıta komutanı ve kurum amiri gibi en yakın üste yapılacağı şeklindeki düzenleme dikkate alındığında usulüne uygun olmadığının anlaşılması ve hükümde verilen adli para cezasının kesin olduğu belirtilerek sanığın yanıltılması karşısında; sanığın temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği ve buna göre temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
2. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 228 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
3. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 08.01.2014 tarihli mahkumiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bolümünde açıklanan nedenlerle Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.01.2014 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.