YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1069
KARAR NO : 2023/4941
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/795 E., 2023/33 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 22.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Antalya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.02.2016 tarihli kararı ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Mahkemenin, 09.02.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.11.2022 tarihli kararı ile “.. basit yargılama usulünün Mahkemesince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması gerekliliği …” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Antalya 20.. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2023 tarihli kararı ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suç işleme kastı olmadığına, öncelikle beraatine karar verilmesine aksi takdirde lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın 02.10.2015 tarihinde gönderildiği özel izinden dönmesi gereken 06.10.2015 tarihinde kuruma dönmeyerek firar ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Sanığın 10.01.2016 tarihinde yakalanarak ceza infaz kurumuna teslim edildiği anlaşılmıştır.
3. Sanık suçlamayı kabul etmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Firar tutanağı, sanık savunması, yakalama tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre, Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın 02.10.2015 tarihinde gönderildiği özel izinden dönmesi gereken 06.10.2015 tarihinde kuruma dönmeyerek firar ettiği, yakalanarak ceza infaz kurumuna teslim edildiği anlaşıldığından sanığın suç işleme kastı olmadığına yönelik temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
3. Antalya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2023 tarihli kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 97 inci maddesinin birinci fıkrası delaleti ile TCK 292 inci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece 5237 sayılı Kanun’un 292 inci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı yasanın 232 inci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Antalya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.01.2023 kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 1 inci bentteki “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 97 inci maddesinin birinci fıkrası delaleti ile 5237 sayılı Kanun’un 292 inci maddesinin birinci fıkrası” yazılmak sureti ile hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.