YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1061
KARAR NO : 2023/4557
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanıklar hakkında Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığının 14.07.2014 tarihli iddianamesi ile katılan …’e yönelik hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan cezalandırılmaları için kamu davası açılmıştır.
2. Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında katılan …’e yönelik hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, iki kez hapisten çevrili 3.000,00 TL ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2015 tarihli kararının sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 10.05.2022 tarihli kararı ile ” Sanıkların, katılana yönelik 24.01.2014 ve 26.03.2014 tarihli eylemlerini aynı suç kastı altında işleyerek hukuki kesintinin gerçekleşmediği anlaşılmakla; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin her bir eylem için ayrı ayrı hüküm kurulması…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.01.2023 tarihli kararı ile sanık hakkında katılan …’e yönelik hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, hapisten çevrili 3.600,00 TL ve doğrudan verilen 240,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz isteği; sanıklar tarafından hukuk mahkemesine açılan davanın beklenmeden, hatalı değerlendirme sonucu karar verildiğine, suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanıkların, katılan …’e ait … köyü … mevkii 947 ve 958 parsel numaralı parsellerdeki arazilerini traktörle sürmek, sundurma sera yapmak, biber fasülye ve patlıcan ekmek suretiyle tecavüz ettikleri iddiasına ilişkindir
IV. GEREKÇE
1. Sanıkların, katılana yönelik 24.01.2014 ve 26.03.2014 tarihli eylemlerini aynı suç kastı altında gerçekleştirerek suçu işledikleri anlaşıldığından nedenleriyle Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.01.2023 tarihli kararı hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.01.2023 tarihli kararı kararında sanıklar müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.