YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1054
KARAR NO : 2023/4907
KARAR TARİHİ : 19.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/419 E., 2022/1027 K.
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli kararı ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Mahkemenin, 27.01.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 27.04.2021 tarihli kararı ile “.. basit yargılama usulünün Mahkemesince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması gerekliliği …” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.12.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, bir sebep içermemektedir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, hükümlü olarak Adana Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunan sanığın 09.12.2015 günü saat 11:00’da 7 günlük özel izine ayrıldığı, hükümlünün izin dönüş günü olan 16.12.2015 günü saat 11:00 itibari ile izinden dönmediği iddiasına ilişkindir.
2. Sanık kendisinin teslim olduğunu beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hüküm, sanığın kendisinin teslim olduğu savunması karşısında sanığın kendiliğinden mi teslim olduğu yoksa yakalanarak mı cezaevine konulduğunun dosya kapsamından anlaşılmaması karşısında, bu husus yöntemince araştırılarak sonucuna göre hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 293 üncü maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulama yapılırken bu hükme yollama yapan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrasının gösterilmemesi suretiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına muhalefet edilmesi nedenleriyle hukuka aykırılık bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.12.2022 tarihli kararına yönrelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.