YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6157
KARAR NO : 2023/5695
KARAR TARİHİ : 04.07.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Araban Cumhuriyet Başsavcılığının 31.07.2014 tarihli iddianamesi ile sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması talebi ile dava açılmıştır.
2. Araban Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli kararı ile sanığın, atılı suçtan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. İlgili kararın, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli kararı ile “… Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 … ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı iptal kararı … gözetilerek basit yargılama usulü yönünden mahkemesince yeniden değerlendirme yapılmasının zorunlu olduğu …” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Araban Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.08.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında, basit yargılama usulü uygulanarak, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 3 ay 22 … hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
5. İlgili karara sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine, yeniden sanık hakkında genel yargılama usulü uygulanarak, Araban Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.01.2022 tarihli kararı ile, sanığın, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanığın temyiz isteği, kastının bulunmadığına ilişkindir.
2. Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; Araban K-1 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olup, Gaziantep Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakline karar verilen sanığın, kendisine tanınan yol nakil izin süresi bitiminde teslim olmayarak firar ettiğine ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Nakil izin belgesi, firar fişi, vukuat raporu, tutanak içerikleri, sanık savunması ile tüm dosya kapsamı itibariyle, sanığın açık ceza infaz kurumuna nakli sırasında teslim olması gereken … ve saatte teslim olmadığı ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 58 inci maddesi gereği kırk sekiz saatlik süre içerisinde de nakledildiği ceza infaz kurumuna giriş yapmadığı anlaşıldığından, sanığın mahkûmiyetine dair kararda isabetsizlik görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından ve kararda tekerrüre esas alınan ilam gösterilmemiş ise de, en ağır cezanın infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldüğünden, sanığın ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaleti ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak gösterilmesi gerekirken sadece “5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 232 nci maddesinin ikinci fıkrasına muhalefet edilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir. Ancak bu hususun 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesine göre düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numarada açıklanan nedenle Araban Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.01.2022 tarihli kararına yönelik sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün birinci paragrafındaki “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaleti ile 5237 sayılı Kanun’un 292 nci maddesinin birinci fıkrası” ibareleri yazılmak sureti ile hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.07.2023 tarihinde karar verildi.