Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2022/5896 E. 2023/1930 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5896
KARAR NO : 2023/1930
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 23.10.2015 tarih ve 2015/23232 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 268 inci maddesi delaletiyle 267 nci maddesinin birinci fıkrası, aynı yasanın 53 üncü ve 58 inci maddeleri gereğince cezalandırılması için dava açılmıştır.

2. Adana 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.06.2016 ve 2021/311 Esas, 2021/941 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 268 inci maddesi delaletiyle 267 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 62 nci ve 58 inci maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına verilen kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 10.05.2022 tarihli ve 2021/1809 Esas 2022/6767 Karar sayılı ilamıyla koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı Kanun’un 267 maddesinin ikinci fıkrasının uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi nedeniyle bozulması üzerine ilk derece mahkemesi tarafından bozmaya uyularak 18.07.2022 tarihli kararıyla sanığın 5237 sayılı Kanun’un 268 inci maddesi delaletiyle 267 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci ve 58 inci maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; sebep bildirmedi.

IV. GEREKÇE
Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 Karar sayılı kararı ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “… kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “… seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 250 nci maddesinde düzenlenen Seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması gerekmektedir,

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden Adana 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.07.2022 tarihli ve 2022/391 Esas, 2022/458 Karar sayılı sair yönleri incelenmeyen kararının 1412 sayılı Kanun’un 321 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.04.2023 tarihinde karar verildi.